Monthly Archives

oktober 2016

Gezien & Gelezen Persoonlijk & Intiem

Hé Arnon Grunberg: oudere vrouwen hebben echt wel fijne seks

25 oktober 2016
fijne seks oudere vrouwen

mogen oudere vrouwen geen seks meer hebben?

Interessante Voetnoot vandaag van Arnon Grunberg over ‘Kledingvoorschrift’.

In deze Voetnoot las ik:

“De oudere vrouw mag niet de aandacht op haar seksualiteit vestigen, omdat, vermoed ik, wij ondanks de zogenaamde seksuele bevrijding nog altijd menen dat een vrouw die niet meer vruchtbaar is ook geen seks meer hoort te hebben.”

fijne seks als oudere vrouw

Geen seks HOREN te hebben. Van wie? Is er een sekspolitie die dat controleert?

Vaak wordt ook verkondigd dat oudere vrouwen sowieso geen seks meer hebben.

Wat een onzin. Mijn ervaring is dat het tegendeel waar is. Hoe fijn is het om seks te hebben als oudere vrouw.

fijne seks zonder voorbehoedsmiddelen

Hoe fijn is het om seks te hebben als je niet meer vruchtbaar bent. Geen condooms, geen pil, geen spiraaltje, geen periodieke onthouding, niet voor het zingen de kerk uit.

fijne seks met je eigen partner

Veel oudere vrouwen hebben een vaste partner. Hoe fijn is dat. Geen angst voor seksueel overdraagbare ziektes. En ook niet saai, om een ander vooroordeel maar eens bij de lurven te pakken. Want hoe fijn is het om elkaars favoriete plekjes blindelings te kunnen vinden (wat niet wil zeggen dat het licht uit moet). Geen onzekere zoektocht, maar  trefzeker de weg weten hoe de ander en jezelf naar een hoogtepunt te brengen. Zo op elkaar ingespeeld zijn dat dat zelfs regelmatig tegelijkertijd gebeurt.

fijne seks in je eigen bed

Veel oudere vrouwen vrijen met hun vaste partner in hun eigen bed, of als het even meezit op een ander plekje in het eigen huis (de bank, de tafel, het aanrecht). Hoe fijn is het om vrij te kunnen kiezen uit plekken, waarvan je weet dat ze niet bezoedeld zijn door het lichaamsvocht van vreemden, dat ze het houden (de tafel is sterk genoeg), dat het schoon is (net het aanrecht gedaan, dus geen last van kruimels).

fijne seks als je het rijk alleen hebt

Veel oudere vrouwen die met hun vaste partner vrijen in hun eigen huis hebben het rijk alleen. De kinderen zijn het huis uit. Hoe fijn is het om niet meer tijdens het vrijen met één oor te liggen luisteren of de kinderen richting slaapkamer komen. Hoe fijn is het om op weg naar het hoogtepunt niet uit bed te hoeven stappen om voor alle zekerheid toch even de deur op slot te doen. Hoe fijn is het om tijdens het hoogtepunt vrijuit te kunnen steunen en kreunen en schreeuwen.

fijne seks in de ochtend

Hoe fijn is het om alle tijd te hebben om het ’s ochtends te doen als je zonder wekker wakker bent geworden en nog even ligt te soezelen. Als oudere vrouw weet ik inmiddels uit ervaring dat juist op die momenten mijn lichaam seksueel ontwaakt. Zomaar vanzelf, zonder dat ik er iets voor hoeft te doen of te laten. Hoe fijn is het dat je je dan kan omdraaien naar je partner, die ook niet naar zijn werk hoeft en net als vroeger eigenlijk altijd wel zin heeft. Hoe fijn is het om alle tijd te hebben om daarna samen onder de douche te gaan en glimlachend aan de ontbijttafel nog na te genieten.

fijne seks tijdens het middagdutje

Hoe lekker is het om tegen elkaar aan te kruipen tijdens het middagdutje. Wie weet komt dan van het een het ander.

fijne seks juist na de overgang

Als oudere vrouw heb je -is mijn ervaring- een minder stressvol bestaan. Vele vrouwenlevens komen na de menopauze in een nieuwe fase. Vrouwen vinden zichzelf opnieuw uit. Ze kunnen bergen beklimmen en gaan nieuwe uitdagingen aan.

Een empty nest is ook een zegen. Ik kan nu weer gaan en staan waar ik wil zonder oppas te regelen of me schuldig te voelen omdat ik moet kiezen tussen kind en werk. En wat dat werk betreft: ook daar veel minder stress. Ik weet wat ik waard ben, wat ik wel en niet kan en wil. De drang om carrière te (moeten) maken verdwijnt langzaamaan naar de achtergrond.

Juist deze fase van mijn leven, nu ik niet meer vruchtbaar ben, blijkt een goede periode voor veel fijne seks.


				
					
				
		
				
												
	
Gedicht Gezien & Gelezen

Humberto’s Bataclan-interview inspiratie voor gedicht

23 oktober 2016
Bataclan-interview van Humberto Tan

Bataclan-interview levert Humberto Tan de Sonja Barend Award op

Het Bataclan-interview dat Humberto Tan hield met vier overlevenden van de aanslag in theater Le Bataclan in Parijs was wat mij betreft ijzingwekkend magnifiek. Het was de inspiratie voor mijn gedicht “Wat als…in Bataclan 13/11”

Ik denk vaak terug aan de belevenissen van de vier Nederlandse jongens tijdens die vreselijke nacht van 13 november 2015.

Met zijn Bataclan-interview won Humberto vorige week de Sonja Barend Award voor het beste televisie-interview van het jaar.

aan de beeldbuis gekluisterd

Aan de beeldbuis gekluisterd zat ik die avond toen de vier vrienden, Ferry Zandvliet, Bob de Zwart, Frank de Wilde en Dexter Sillem, bij Humberto aan tafel zaten. Ze waren net terug uit Parijs en hadden niet of nog nauwelijks gegeten en geslapen. Ze hadden de dood in de ogen gezien. Om hen heen waren jonge mensen in het wilde weg neergemaaid. En, zoals later in de openbaarheid kwam, er werden gruwelijke martelingen gepleegd.

Die jongens zaten daar nu wel in die studio bij Humberto Tan, maar je zag dat ze in de geest nog in Le Bataclan in Parijs waren. Ze herbeleefden de schietpartij en de onzekere uren die erop volgden, waarin ze elkaar uiteindelijk levend terugvonden. Ze ondergingen alle vier die ene gedeelde levensveranderende ervaring. Tegelijkertijd hadden ze ieder op een eigen wijze geacteerd. Humberto gaf alle ruimte aan hun individuele verhalen en gevoelens. Zelf zegt hij daarover:

“Ik wilde dat ze naar huis gingen met een gevoel van: het programma heeft geholpen om veel van onze familie en vrienden te informeren, en we hebben de ruimte gekregen om goed te kunnen vertellen, omdat we de juiste voorzetten kregen. Ik liet veel stiltes vallen om het gesprek te laten gebeuren.”

vluchten, verstijven of juist aanvallen

Sommige mensen vluchten bij gevaar, anderen verstijven en weer anderen gaan in de aanval. Een van de jongens verschool zich achter en onder zijn medeconcertgangers. Hij kon zich niet herinneren of ze dood of levend waren. Voor hem fungeerden ze op dat moment als een buffer die hem scheidde van de rondvliegende kogels en de spiedende ogen van de nietsontziende aanvallers.

Dat beeld, hun huiveringwekkende verhalen, de verweesde blikken in hun ogen, het maakte een diepe indruk op me.

Hoe zal het nu met ze gaan? Met Bob, Dexter, Ferry en Frank.

Interview terugzien.