All Posts By

Nicoline Zemering

50plus fashionista

Body warmer van Claudia Sträter. Spijkerbroek van Angels. Elegante laarzen met een hakje.

8 januari 2018
bodywarmer Claudia Sträter spijkerbroek Angels

Body warmer van Claudia Sträter. Lekker warm en comfortabel. Daar heb ik behoefte aan.

Ik was de hele week aan huis gekluisterd. Herstellende van bronchitis.

Dagen zat ik hoestend en proestend in pyjama op de bank. Langzaamaan krijg ik weer puf om mezelf aan te kleden. Ik heb behoefte aan warm en comfortabel met een ‘touch of elegance’.

Ik vind dat in de deze combinatie:

  1. een pluizige, halflange body warmer van Claudia Sträter
  2. een dunne beige blouse van 100% zijde
  3. een skinny spijkerbroek van Angels
  4. elegante blauwe laarzen met een klein hakje.

Claudia Sträter. Een Nederlands merk dat mij goed past.

Ik ben een relatief klein vrouwtje (1.65 m.) met een appelvormig lijf en behoorlijke borsten (cup C-D). De ervaring heeft me geleerd, dat kledingmerken die zich richten op de Nederlandse en Duitse vrouw mij meestal goed passen. Zo ook de kleding van Claudia Sträter; een Nederlands concern met het hoofdkwartier in Diemen. Puur Nederlands design dat mikt op vrouwen vanaf ca. 35 jaar.

 

body warmer Claudia Sträter spijkerbroek van Angels

Ik ben zo blij met deze body warmer van Claudia Sträter. Na lang aarzelen uiteindelijk toch gekocht. Ik aarzelde, omdat dit kledingstuk me ‘compact’ maakt. En meestal kies ik met mijn kleine postuur bij voorkeur niet voor een ‘over de kont’-lengte. Aan de andere kant verhult deze body warmer mijn appelfiguur. Bovendien is het een echte eyecatcher met die brede strepen in afwisselend beige en blauw. Makkelijke kleuren ook om mee te combineren. Zoals de meeste vrouwen heb ik heel wat beige en blauwe kleding in de kast hangen.

Ik noem dit nu wel een body warmer, maar misschien is het eerder een mouwloos vest? Of een lange gilet? Ik ben dol op gilets.

In een eerder blog liet ik jullie zien, hoe ik een stoere gilet draag op een chique Mart Visser jurk.

harige body warmer met zijden blouse

body warmer van Claudia Sträter met zijden blouse

Eerst probeerde ik de body warmer op een blauwe coltrui. Maar het blauw was net even anders en dat was geen gezicht. De combinatie met een beige blouse vond ik meteen een succes. Het is een blouse van 100% zijde, die ik al heel wat jaartjes draag. De dunne soepele stof contrasteert spannend met de harige structuur van de body warmer.

De halflange mouwen van de blouse zijn ook erg fijn. Lange mouwen zijn bij mij vaak echt té lang en vallen dan tot halverwege mijn handen. Omslaan kan een optie zijn, maar meestal komen er dan lelijke naden in zicht, die mijn polsen dikker maken.

Halflange mouwen zijn bovendien erg ‘gebruiksvriendelijk’.  Weinig kans dat ze in de soep of saus terecht komen.

Bij deze blouse zijn de mouwen ‘aangerimpeld’. Zo elegant vind ik dat.

De kleur van de blouse past mooi bij mijn huidskleur. De beige mouwen vormen een doorlopend geheel met mijn beige armen.

Ik moet altijd uitkijken dat lichte kleding bij mij niet te bleekscheterig wordt. Door de brede blauwe strepen van de body warmer is dat gevaar bij deze combinatie ondervangen.

laarzen over mijn spijkerbroek ofwel mijn spijkerbroek in mijn laarzen

Ik draag graag laarzen over mijn broek. Ik heb er geen statistisch onderzoek naar gedaan en ook op google kan ik er niet 1-2-3 iets over vinden. Maar ik heb het idee, dat best veel vrouwen van 50plus hun broek in hun laarzen dragen. Dat voelt hip. Tenminste bij mij.

Nou is het niet altijd een onverdeeld genoegen, je broek in je laars stoppen. Zeker als de pijpen aan de onderkant wat wijd uitlopen en/of als de stof wat dikker is. Daar kan ik echt last van krijgen.

(Ik vond overigens dit videootje op libelle tv met een handige instructie ‘broek in laars proppen’.)

Mijn skinny spijkerbroek van het merk Angels leent zich er gelukkig uitstekend voor om in mijn laarzen gedragen te worden.

Qua kleur lopen de blauwe laarzen en de spijkerbroek mooi in elkaar over. Laarzen van een contrasterende kleur zouden mijn benen in 2-en delen. Met mijn helaas niet al te lange benen is dat geen aanrader. Door laarzen en broek in eenzelfde kleur te houden, creëer ik optisch meer beenlengte. Dat effect wordt nog versterkt door het hakje.

elegante laarzen met hakjes

laarzen in broek

Voor dit 50plusmeisje wordt het een steeds grotere uitdaging om op hakken te lopen. Ik doe er alles aan om het zo lang mogelijk vol te houden, want die hakken geven mij net dat extra beetje lengte dat ik als kleine vrouw met korte benen zo goed kan gebruiken. Maar ik wil er geen pijn in mijn voeten aan over houden. Die tijd heb ik echt gehad. Om nog maar te zwijgen over het risico op een hallux valgus. Je weet wel, zo’n scheefgegroeide grote teen met lelijke en vaak pijnlijke knobbel.

Nieuwe schoenen moeten sowieso meteen bij aanschaf goed zitten. Mijn voorkeur gaat uit naar exemplaren die bij de eerste pasbeurt aanvoelen als pantoffels. Daarna paradeer ik nog zeker drie rondjes door de winkel. Blijft het lekker voelen, dan is de kans groot dat ik het heel wat uurtjes op dit schoeisel kan uithouden.

En…. dat verkooppraatje

“Ach mevrouw, ze lopen nog uit hoor…”

daar trap ik al jaren niet meer in!

Gezien & Gelezen

Dutch Design Week 2017. Leer en tassen van koeienmagen.

27 oktober 2017
Dutch Design Week 2017

Ook dit jaar ging ik naar de Dutch Design Week in Eindhoven. Inmiddels de 16de editie van dit grootste designevent van Nederland. Nog te bezoeken t/m 29 oktober a.s.

dutch design week 2017

Heb je nog een gaatje in je agenda de komende dagen dan raad ik je aan: GAAN!

Dit jaar is het sleutelwoord: STRETCH.

“The future is stretchable…Move with the times and stay supple. It all starts at DDW: do the #stretch.”

staat er in de DDW “Map”.

Die map ofwel stadskaart komt bijzonder goed van pas om de meer dan 100 DDW-locaties in Eindhoven te vinden. Op al deze plekken kun je kennis maken met design in onwaarschijnlijk veel verschijningsvormen. Van conceptueel tot concreet en tastbaar.

Graduation Show hoogtepunt van de Dutch Design Week

Dutch Design Week 2017

“Met stip op nummer 1 staat voor mij de Graduation Show. En niet alleen voor mij. Het is dé publiekstrekker van de DDW. In de leslokalen van de Design Academy, de zgn. Witte Dame, is het afstudeerwerk van de leerlingen te zien. De studenten zelf zijn ook aanwezig. Ze lichten toe, leggen uit, beantwoorden vragen, discussiëren met de bezoekers en netwerken dat het een lust is.”

schreef ik in mijn blog van oktober 2015 over de DDW.

Ook dit jaar was het weer een feest om de Graduation Show te ondergaan.

Wat een outburst van creativiteit, van esthetiek en van nieuwe oplossingen en ideeën.

De Design Academy Eindhoven richt in 2017 onder de noemer ‘MINED’ het vizier op:

“het fundamentele karakter van het onderzoek en van de synthese in het gerealiseerde werk: het resultaat van denken (mind), eigen maken (mine) en opdiepen (mined).”

het scheppingsproces van de studenten van de Design Academy

Het is overweldigend om als bezoeker te ervaren hoe diep de bachelor- en masterstudenten van de Design Academy durven te graven. Ze gaan ver, heel ver in hun onderzoek. Ik vind het moedig dat ze zichzelf met ziel en zaligheid overgeven aan hun zoektocht.

Vervolgens verkennen en analyseren ze de consequenties van hun ‘zoekresultaten’. Wat levert weg A op; wat gebeurt er als gekozen wordt voor route B.

Hoe bijzonder is het, dat de studenten zelf persoonlijk aanwezig zijn en vol vuur vertellen over de weg die leidde tot hun afstudeerproduct. Ze gunnen ons gul en van harte een blik in hun individuele scheppingsproces.

Daar ben ik zooooo van onder de indruk.

duurzaamheid leidend thema tijdens de Dutch Design Week

Veel leerlingen van de Design Academy zoeken naar oplossingen voor de enorme hoeveelheden afval die wij produceren. Ze vinden verrassende toepassingen voor ongebruikt (rest)afval.

De studenten leveren waardevolle ideeën voor het verbeteren van de circulaire economie, voor duurzaam en cradle-to-cradle produceren, voor hergebruik en recyclen van rest- en afvalmateriaal, voor het verkleinen van de ecologische voetafdruk.

Billie van Katwijk met ‘Ventri’

Dutch Design Week 2017

Laat ik er één uitlichten.

Billie van Katwijk.

Zij ging aan de slag met slachtafval en zo ontstond haar project ‘Ventri’.

Zij laat ons zien wat je kan doen met koeienmagen.

“Met koeienmagen???”

hoor ik je denken.

Ja, met koeienmagen!

het vijfde kwartier

Runderen worden in het slachthuis verdeeld in vier kwartieren, twee voorkwartieren en twee achterkwartieren. Die vier kwartieren leveren het gangbare consumptievlees: biefstukken, entrecotes, runderlappen, lendenstukken, filets, etc.

Alle andere onderdelen van het rund behoren tot het zgn. vijfde kwartier. Denk daarbij aan bijvoorbeeld de kop en de poten. Maar ook aan alle ingewanden en organen, zoals lever, hart, longen, maag, zwezerik, nieren, hersenen, darmen en alvleesklier.

gebakken uierboord

Producten uit het vijfde kwartier stonden vroeger regelmatig op het menu. Ik herinner me een tante, bij wie het water in de mond liep, als zij sprak over uierboord. Ofwel de uiers van de koe. Gebakken uierboord (“koeietiet”) was tot ca. 1950 geliefd volksvoedsel met bijnamen als “volksfricandeau” en “arbeidersbiefstuk”.

gerechten met orgaanvlees

In sommige culturen is orgaanvlees nog steeds onverminderd populair. Schotland heeft zijn haggis (klik hier voor een haggis-recept van Herman den Blijker), in Frankrijk vind je bij elke slager tripes (klik hier voor een leuk artikel over oppassen bij de Franse slager) en in menige Engelse pub kan je steak and kidney pie bestellen met kalfsniertjes als een van de hoofdingrediënten.

De toenemende aandacht voor duurzaamheid leidt ertoe, dat tegenwoordig steeds meer koks deze ‘bijproducten’ van de slacht in hun gerechten verwerken. Ze willen alles van het dier op het gastronomische menu (terug) krijgen.

Ondanks deze ontwikkelingen, wordt orgaanvlees niet in grote hoeveelheden gebruikt voor menselijke consumptie, maar meestal verwerkt in meststof en in honden- en kattenvoer.

Billie van Katwijk is geïnspireerd door Mandy den Elzen

Billie van Katwijk kwam op de manifestatie Material Xperience in aanraking met het werk van kunstenaar Mandy den Elzen. Den Elzen maakt beeldhouwwerk van koeienmagen. Unheimische objecten, balancerend tussen pracht en gruwel. Neem maar eens een kijkje op haar site.

Het werk van Den Elzen inspireerde Van Katwijk om zelf ook een kijkje te gaan nemen in het slachthuis. De 23-jarige studente nam een sprong in het diepe, dompelde onder in de wereld van de vijf kwartieren en kreeg oog voor koeienmagen.

Trouwens, de volgende Material Xperience is te bezoeken in Ahoy Rotterdam van 13-15 maart 2018;  ‘het jaarlijkse materiaalevenement voor creatieve professionals’.

pens, netmaag en boekmaag

Dutch Design Week 2017

Iedere koe heeft maar liefst vier magen: de pens, de netmaag, de lebmaag en de boekmaag.

Van Katwijk ontdekte dat je van drie van de vier magen leer kunt maken, nl. van de pens, de netmaag en de boekmaag. De magen hebben elk een heel eigen structuur en textuur; een zeer specifieke ‘look and feel’.

“Zonde om ze tot hondenvoer te verwerken.”

vond ze.

Het was nog een hele klus om de koeienmagen om te vormen tot leer. Maar het is Van Katwijk gelukt. Ze gebruikte het om juweeltjes van tassen mee te maken.

Van Katwijk vindt het interessant

“om het afval uit het slachthuis in de context van mode en luxe te plaatsen”.

Ik ben het 100% met haar eens.

De door haar bewerkte lappen koeienmaag, die tijdens de Graduation Show aan ‘vleeshaken’ op een kledingrek hangen, voelen als leer en ruiken naar leer.

Als je op deze link klikt, kom je bij het artikel van Alice Morby in Dezeen Magazine (oprichter Marcus Fairs is een van de ambassadeurs van DDW 2017).

De foto’s in dit artikel zijn onovertroffen. Daar kan ik niet aan tippen met mijn iPhone kiekjes.

Zooooooo ongelooflijk mooi en interessant vind ik die tassen van Billie van Katwijk gemaakt van koeienmagen.

Hopelijk zijn ze te koop!?

dat leer moet je zien, voelen, ruiken en proeven

Dutch Design Week 2017

Mocht je de komende dagen naar DDW Eindhoven afreizen, ga dan sowieso ‘Ventri’ van Billie van Katwijk zien.

En….niet alleen zien, maar ook voelen en ruiken en misschien zelfs proeven.

Achteraf realiseer ik me, dat ik eigenlijk heel graag ook nog even stiekem aan dat koeienmagenleer had willen likken.

Wil jij dat voor me doen? En me ajb laten weten hoe het smaakt.

Ik vermoed naar meer.

Dutch Design Week 2017

 

50plus fashionista

Kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike. Comfortabel én modieus.

22 oktober 2017
kledingtips

kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike

Klinkt een beetje oubollig.

“Kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike.”

Ze zijn bedoeld voor al die 50plussers in hun oude en verwassen outfits, die ik voorbij zie stuiven op hun elektrisch aangedreven fietsen. Dat kan beter 50plusmeisjes!

Ik wil er tijdens een fietstochtje goed uitzien. Zeker als ik onderweg ook nog een gezellig terrasje aandoe.

Ik genoot deze week van mijn fietstocht, gekleed in mijn knalgroene overslagblouse en zijden broek met elastiek in de taille. Wat een bofkont voelde ik me (half oktober 2017!) met temperaturen van boven de 20 graden.

Eigenlijk had ik veel te doen binnenshuis. Toch liet ik alles uit mijn handen vallen en haalde mijn e-bike uit de schuur voor een rit van Den Haag naar Katwijk vv.

Behalve een kledingtip, bij dezen ook een levensles van dit 50plusmeisje: Als het mooi weer is, ga dan als het even kan naar buiten!

Het kost mij -zelfs nu ik meer vrije tijd tot mijn beschikking heb- toch nog altijd moeite om dat motto in praktijk te brengen. Ik moet mezelf een flinke schop onder de kont geven om de deur uit te gaan.

“Dat werk ligt er morgen ook nog.”

zeg ik dan tegen mezelf.

Dus ook al is het druk, druk, druk probeer je toch los te rukken van de dagelijkse beslommeringen om van het mooie weer te genieten.

Nou ben ik meer een fietser dan een wandelaar. Maar zeker niet zo’n echte sportieveling op een racefiets of mountainbike. Nee, ik ben een mooi-weer-fietser met een e-bike.

Mij zul je dus niet zien in een wieleroutfit met 3/4 broek met bretels en zemen inzetstuk; fietskleding waarin

“de naden strategisch zijn geplaatst, zodat wrijving zoveel mogelijk wordt beperkt.”

 

kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike 1

  • Kies voor comfortabele kleding. 

Zoals ik al zei, ook op de fiets wil ik er leuk uitzien. Modieus én comfortabel. Met de nadruk op dat laatste, dat wel.

Mijn belangrijkste kledingtip voor 50plus meisjes op de e-bike is een beetje een open deur: kies vooral kleren die lekker zitten. Met een kokerrokje op de fiets, dat is geen goed idee.

kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike 2

  • Laat je niet in je kruis kijken en draag een broek.

Op de fiets draag ik bij voorkeur een broek. Een soepel vallende rok of jurk kan natuurlijk ook. Maar ja, die opwaaiende zomerjurken geven de tegenligger een full view op je onderbroek en niet meer al te strakke benen. Als ik fiets in een rok of jurk ben ik de hele tijd in de weer om mijn benen te bedekken. Dat is niet echt relaxed.

Dus… op de fiets draag ik een broek.

kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike 3

  • Zorg dat je lekker kunt bewegen, dus draag geen strakke broek.

Draag een broek, die je niet belemmert bij het trappen. Een broek met nauwe pijpen en een strakke band fietst echt niet fijn.

Voor deze fietstocht trok ik een van mijn lievelingsbroeken van de hanger. Ik hou van de glanzende stof. Ik geniet van de kleurstelling en de prachtige florale motieven. Het is een hoge broek met als kers op de taart: elastiek in de taille!

kledingtips

broek van Mooiloop

Mijn broek is van Mooiloop. Dit jonge Belgische modelabel werd in 2011 opgericht door moeder Elise Thomas (1957) en dochter Alison van Autreve (1989). Vorig jaar is moeder Elise gestopt en runt dochter Alison het kledingmerk samen met een nieuwe zakelijke partner, Florence Debruyne.

Mooiloop is Zuid-Afrikaans en betekent: “het staat je goed, het gaat je goed, je ziet er mooi uit, je loopt er mooi bij”.

Van Autreve beschrijft de Mooiloop stijl treffend met de woorden:

“We zijn gekend voor onze unieke prints en de natuurlijke materialen zoals zijde. We maken comfortabele, goed zittende kleding voor jong en oud en onze ontwerpen gaan van trendy tot klassiek. Er zit voor iedereen wel iets in onze collectie.”

Het merk maakt vooral kleding van hoogwaardige zijde en viscose met een voorkeur voor levendige kleuren en unieke prints. Maar liefst 90% van de prints wordt door Van Autreve zelf ontworpen.

Begin september opende Mooiloop haar eerste flagshipstore in de Langekruisstraat 7 in thuisstad Gent. Daar ga ik t.z.t. zeker eens een kijkje nemen!

kledingtips

All of the above is terug te vinden in mijn broek. Comfortabel, goed zittend, levendige kleuren, unieke print en hoogwaardige zijde. In dit geval is de 97% zijde vermengd met 3% elastane, waardoor de stof enigszins rekt. En dat voelt toch fijn!

combineren met felgroen

 

Wat draag ik op deze broek? Er zitten zoveel kleuren in. De basiskleur is moeilijk te benoemen. Taupe met een paarsachtige waas? Zoiets.

Verder zie ik beige- en goudtinten, donkergroen en een paar accenten in felgroen. Precies van deze felle kleur heb een blouse en dunne trui in de kast hangen.

De overslagblouse is van La Ligna, een Nederlands merk, speciaal voor de Nederlandse vrouw. Kleren van La Ligna zijn bijna altijd kleurrijk. Ik hou van kleurige kleding, dus ook van La Ligna.

Het is een betaalbaar merk. Mijn ervaring is, dat de kwaliteit van de kledingstukken hooguit twee seizoenen optimaal blijft. Daar hou ik rekening mee in mijn prijs-kwaliteit afweging.

 

De trui is van Vanity, gespecialiseerd in knitwear. Leuk detail vind ik het kleine pareltje aan de achterzijde. 🙂

De blouse is mouwloos.

Soms vraag ik me af hoe lang ik nog mouwloos kan. Mijn armen hebben (nog) geen erg hoog kipfilet-gehalte, maar gaan wel steeds meer putten en hangende huid vertonen. Zo aan het einde van de zomer, zijn ze redelijk gebruind. Dat scheelt!

sorry, ik dwaal een beetje af

Ik dwaal ondertussen wel heel erg af van mijn onderwerp: kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike. Jullie hebben er nog twee te goed.

kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike 4

kledingtips

Mijn vierde tip is:

  • Draag laagjes.

Op zo’n warme en zonnige herfstdag kan je geconfronteerd worden met temperatuurverschillen.

Toen ik voor mijn huis op de fiets stapte, dacht ik: “best wel frisjes.” Ik was blij dat ik over mijn blouse mijn dunne truitje aan had.

Een paar kilometer verder wist ik niet hoe snel ik die trui weer uit moest doen. Het laatste wat ik wilde was zweetplekken onder mijn armen!

Toen we aan het einde van de middag een vegetarische hamburger aten bij horecapaviljoen ‘Onder de Watertoren’ kwam de trui juist weer heel goed van pas. Na een uur of 5 koelde het behoorlijk af.

Overigens, ‘Onder de Watertoren’ ligt in de duinen van Meijendel tussen Scheveningen en Wassenaar. Het is een modern vormgegeven gebouwtje van beton en glas met een lekker groot terras. Een echte aanrader voor alle tijden van de dag; voor koffie, een ijsje, borreltje of lichte maaltijd met bio-friet.

kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike 5

kledingtips

Tot slot raad ik iedereen aan:

  • Draag instappertjes.

Kies voor lage schoenen. Flatties of ballerina’s bijvoorbeeld.

Ik droeg mijn mocassins van Sí. Het lichtbruine suède past uitstekend bij de bruintinten in de broek. Slippertjes kunnen natuurlijk ook, maar de mocassins geven net iets meer steun bij het fietsen. Bovendien hebben ze een heel laag hakje, waardoor je minder snel met je voeten van de trappers glijdt.

Zo was ik perfect gekleed voor zowel een fijne fietstocht van een kilometer of 30 als voor het prikken van een vorkje op een terrasje in de late middagzon.

ook een prima outfit voor een informele lunch

kledingtips

De volgende dag had ik een informele verjaardagslunch. Toen ik na het ontbijt naar boven ging om me aan te kleden, viel mijn blik op de ‘fietsoutfit’ die nog over de stoel hing. De keuze was snel gemaakt. Mijn knalgroene overslagblouse en prachtige zijden broek waren ook prima geschikt om tijdens de lunch te dragen.

Het enige dat ik veranderde waren de schoenen. In plaats van mijn platte mocassins droeg ik mijn bijpassende felgroene schoenen van Mart Visser.

Mijn vorige blog ging over mijn Mart Visser confectielijn-collectie. Deze schoenen maken daar ook deel van uit.

Ze zijn behoorlijk hooggehakt, maar niet té. Het is niet altijd even makkelijk of comfortabel om op hakken te lopen. Maar met deze schoenen kom ik een heel eind. Na de verjaardagslunch ging ik nog even naar de stad. Ik struinde wel twee uur door De Bijenkorf op deze elegante stappers. Het was goed vol te houden.

Ik moet wel bekennen, dat ik ze meteen uitschopte toen ik thuis kwam. Ik genoot ervan om met mijn blote voeten over de granito gangvloer te lopen.

Wat gaf dat een weldadig gevoel.

Ik kreeg meteen weer energie en ging naar boven om deze blog te schrijven met 5 kledingtips voor 50plus meisjes op de e-bike & more.

50plus fashionista

Hoe ik met mijn Mart Visser jurk een stoere look creëer.

15 oktober 2017

always dress for the occasion

Mijn motto is:

“Always dress for the occasion”

Dus toen afgelopen week een dansvoorstelling in de Rotterdamse Schouwburg op het programma stond, was de grote vraag:

“Wat doe ik aan?”

haagse dame in rotterdam

een Haagse in Rotterdam draagt Mart Visser jurk

Tja, wat draag je als Haagse naar een dansvoorstelling in Rotterdam? Ik ken het Rotterdamse dans- en theaterpubliek goed. Een paar maanden geleden danste ik nog mee in de afstudeervoorstelling van een van de leerlingen van Codarts, de Hoge School voor Muziek Dans en Circus in Rotterdam.  Kijk maar naar dit YouTube filmpje.

Het Rotterdamse publiek is jong en informeel. In Den Haag zijn de theaterbezoekers chiquer en stijver. Ik zocht naar iets om die twee werelden te combineren.

De keuze viel op mijn jurk van Mart Visser met grafisch patroon in zwart wit, die ik jaren geleden kocht bij V&D. De stof bestaat uit polyester met een beetje elastaan, waardoor dit comfortabele kledingstuk lekker meerekt.

Zodra het donker wordt in de zaal kan ik mijn buikspieren ongemerkt met een gerust hart loslaten zonder dat de jurk gaat knellen. 🙂

Het is ook fijn dat ik de jurk zelf kan wassen op 30 graden. Een gang naar de stomerij is niet nodig.

 stoere look

stoere look met Mart Visser jurk

Ik was nog niet helemaal tevreden met mijn jurk. Het moest wat brutaler en stoerder. Dus liep ik nog een keer in alle rust langs mijn kledingrekken. Waarmee kon ik mijn Mart Visser jurk combineren? De keuze viel op een paar hele stoere vintage schoenen van Bronx en een zwart gilletje, dat ik jaren geleden kocht bij La Ligna.

harig is helemaal hot

Dat gilletje is 100% nep. Nep bontachtig met langs de rits een bies van nepleer. Ik had dat ding toevallig een weekje geleden uit de mottenballen gehaald, omdat aaibare kledingstukken dit seizoen helemaal in zijn. Harig is hot.

Zo leuk om dit ‘had-ik-bijna-weggegooid’-gilletje nu te kunnen combineren met mijn Mart Visser jurk van V&D.

vintage schoenen van Bronx

vintage bronx schoenen bij Mart Visser jurk

Deze schoenen vind ik helemaal super! Ik meen me te herinneren dat ik dit paar ooit op de Haagse Markt kocht. In mijn studententijd, een jaar of 40 geleden!, struinde ik elke vrijdagmiddag de Haagse Markt af op zoek naar kleding. Ik scoorde menig spotgoedkoop stuk waar ik de blits mee maakte als feestbeest. Deze schoenen stonden lang in de kast. Ze waren op een gegeven moment zelfs een beetje beschimmeld en wit uitgeslagen. Bij het opruimen van mijn kledingkast kwam ik ze weer tegen. Ik gaf ze een lekkere poetsbeurt en nu schijnen ze weer regelmatig aan mijn voeten.

schoenenstad Waalwijk

stoere vintage Bronx schonen bij Mart Visser jurk

Het schoenenmerk Bronx bestaat nog steeds. Het is een Nederlands familiebedrijf, dat al 125 jaar bestaat. Gevestigd in schoenenstad Waalwijk. Ben je al eens naar het Leder- en Schoenenmuseum in Waalwijk geweest? Dat is een echte aanrader.

Mart Visser jurk gekocht bij V&D

Mart Visser jurk

Een Mart Visser jurk gekocht bij V&D?

“Huuuh!”

Zul je misschien denken. Ja echt! Gekocht bij V&D.

Tussen 2011 en 2016 ontwierp Mart Visser naast Haute Couture ook betaalbare collecties voor dit warenhuisconcern. Mart Vissers motivatie:

“Het is altijd mijn doelstelling geweest om met het ontwerpen van een confectielijn de jonge oma, haar dochter en de volwassen kleindochter te kunnen kleden.”

Zo kwam een ‘Mart Visser’ ook binnen mijn financiële bereik en kon ik meerdere stukken uit de V&D series aanschaffen. Steevast met extra korting tijdens de uitverkoop. Prijzencircus heette dat bij V&D. Stuk voor stuk voor minder dan € 100,- Voor een prikkie dus! Daar kan ik nu nog blij van worden. 🙂

de Mart Visser signatuur

De samenwerking tussen couturier Mart Visser en V&D begon met The Coat Collection. Al snel daarna ontwierp hij een volledige lijn. Naast mantels hingen nu ook betaalbare jurken, tops, jeans etc. in het warenhuis waar de signatuur van Mart Visser vanaf spatte. Grafisch, veel zwart-wit en heldere kleuren in materialen als suède, leer en jersey.

En met een hele goede pasvorm. De meeste stukken zaten me als gegoten, ook toen ik wat zwaarder was. Zo is het gekomen dat mijn kledingkast een mantel, twee jurken, een trui, een broekpak en een paar schoenen van Mart Visser herbergt.

nu online en bij Promiss

Toen V&D failliet ging, was mijn eerste reactie:

“Shit, dan kan ik geen Mart Vissers meer kopen tijdens het Prijzencircus”.

Maar Mart Visser liet zijn confectieklanten niet in de steek. De verkoop van ‘The Collection’ werd online voortgezet.

Nu ben ik niet zo’n online shopper. Vaak koop ik min of meer impulsief tijdens de sale. Na het faillissement van V&D heb ik dan ook niets meer van hem aangeschaft. Tijdens het schrijven van dit blog, nam ik een kijkje op zijn website. Tot mijn grote verrassing en vreugde zag ik:

“Nu verkrijgbaar bij Promiss.”

In 12 Promiss filialen verspreid over het hele land kan ik dus weer terecht om IRL een Mart Visser aan schaffen. Jippie!

Op de site lees ik ook allerlei ander leuk nieuws. In oktober en begin november zijn er in verschillende Promiss winkels Mart Visser Styling Events. De ontwerper zelf is dan ook aanwezig. Hij en het team geven persoonlijk stylingadvies. Snel mijn agenda checken of het lukt om een van die events bij te wonen.

I’ll let you know.

50plus fashionista

Herfstige outfit met vintage Betty Barclay jasje en haarband.

1 oktober 2017
vintage jasje Betty Barclay

vintage Betty Barclay jasje met een scala aan kleuren

Mijn vintage Betty Barclay jasje, een gouden haarband en gouden sieraden. Dat is wat ik graag draag deze herfstige dagen. Bij warm weer met een topje eronder. Als het wat kouder is, combineer ik het jasje met een shirtje met lange mouwen of een coltruitje.

haarband bij vintage Betty Barclay jasje

een haarband: dé oplossing voor een bad hair day

Dat ziet er best chic uit, zo’n jasje. Daar horen met zorg gecoiffeerde haartjes bij. Maar vandaag heb ik helemaal geen zin om mijn haar te ‘doen’.

What to do? Ik besluit om te gaan experimenteren met sjaaltjes en haarbanden.

Daartoe geïnspireerd door ‘the stylishwoman’. Ofwel Sharryn uit Melbourne. Ze is een

“Australian stylist helping women of all ages to dress for their body shape and find their own personal style”.

Ze is te vinden op Facebook en op Instagram. Erg leerzaam is haar video, waarop ze uitlegt hoe ze een dubbele headscarf knoopt.

Ik heb best veel sjaaltjes en haarbanden. Een aantal ervan is er nog van mijn mijn moeder geweest. Uit de tijd dat Nederlandse huisvrouwen nog hoofddoekjes droegen op winderige dagen. Na haar dood kon ik het niet over mijn hart verkrijgen ze weg te gooien. Nu komt mijn verzamelwoede reuze goed van pas.

sjaaltjes geordend volgens de Marie Kondo methode

overzicht met hulp van Marie Kondo

Een paar maanden geleden heb ik mijn huis opgeruimd en mijn kleding geordend volgens de methode van Marie Kondo. Nooit van gehoord? Het is een opruimgoeroe uit Japan. Door haar ben ik mijn kleding op een andere manier gaan opvouwen en ordenen. Niet op elkaar, maar achter elkaar. Kijk eens wat een perfect overzicht ik nu heb van mijn collectie sjaaltjes! Meer weten over de Marie Kondo methode, kijk dan op haar officiële website. Of google haar naam. Dan krijg je ook veel Nederlandse hits. Genoeg om je te kunnen verdiepen in haar opruim filosofie.

een haarband of sjaaltje kiezen

Hoe overzichtelijk wil je het hebben! Ik hou het kledingstuk dat ik wil gaan dragen naast het rijtje en kies zo de juiste kleur sjaal/band. In het afstemmen van kleuren ben ik behoorlijk precies. De kleur van mijn oogschaduw, schoenen, lipstick etc. moet matchen met jurk, broek, t-shirt of trui. Aangezien ik graag kleurrijke kleding draag, kan ik volop variëren.

Tot mijn verrassing vind ik in mijn eigen bijna vergeten ‘collectie’ een prachtige bijpassende gouden haarband bij mijn vintage Betty Barclay jasje.

vintage Betty Barclay jasje

Betty Barclay

Het merk Betty Barclay bestaat nog steeds. Ik heb ook meer recente stukken van ‘haar’ in mijn kast hangen. Over het algemeen is het een beetje tuttige kleding, maar soms kan je je gewoon een beetje tuttig voelen. En…de pasvorm is uitstekend. Tot op de dag van vandaag kom je in de Betty Barclay collectie jasjes tegen, zoals mijn vintage exemplaar. Check maar op de Betty Barclay website.

In de huidige collectie ontbreken de prominente jaren 80 schoudervullingen. De belijning is daardoor veel minder hoekig. Maar wie weet verandert dat binnenkort, want  schoudervullingen zijn juist dit seizoen terug van weggeweest. Eigenlijk ben ik dus heel ‘hip’ met dit jasje. 🙂

vintage Betty Barclay jasje

vind ik een ronde hals eigelijk wel leuk?

Ik heb altijd wat moeite met een ronde hals. Waarom weet ik eigenlijk niet. Te gewend aan jasjes met revers misschien? Het jasje helemaal dichtknopen tot en met de bovenste knoop: dat staat echt té tuttig. Open laten dan maar? Maar door de zware knoop valt de hals steeds open. Ik heb de neiging het steeds weer rechtop te zetten. Onzin natuurljk, dat moet ik gewoon niet doen. Zo’n opengevallen kraagje geeft juist een nonchalante ‘slordige’ twist aan de chique uitstraling.

Tja, wat een gedoe, zo op een doordeweekse herfstdag. 🙂

Bij mijn vintage Betty Barclay jasje met veel goudtinten en mijn gouden haarband, draag ik natuurlijk gouden sieraden. Mijn oorbellen zijn klassiekers, die ik sowieso bijna dagelijks draag. Het zijn kleine, dikke creolen. Je hebt ook van die hele grote (dunne) creolen. Die draag ik nooit. Die vind ik ontzettend ordi. Terwijl deze kleine exemplaren juist een tegenovergesteld chique effect sorteren.

Ook de ketting is uitermate klassiek. Het is een zgn. jasseron schakelketting. Iedere vrouw zou een jasseron ketting in haar basiscollectie moeten hebben. Liefst natuurlijk van goud, maar dat is behoorlijk kostbaar. Ze zijn gelukkig ook in allerlei soorten en maten verkrijgbaar in bijvoorbeeld verguld zilver.

vintage Betty Barclay jasje

Het vintage Betty Barclay jasje is best ‘druk’. Het is een opvallend kledingstuk, dat je het niet zo maar 1-2-3 met van alles en nog wat kunt combineren.

Wat ik zoal draag bij mijn vintage Betty Barclay jasje, daarover een andere keer meer.

waar koop je zo’n jasje?

Dit Betty Barclay jasje kocht ik een paar decennia geleden in een tweedehands kledingzaakje. Ik bedenk me: ook al had ik het jasje toen nieuw gekocht, dan nog zou het nu ook vintage zijn. Pfffff dan wordt je oud hoor. 🙂

In Den Haag heb je veel kledingwinkeltjes waar je chique tweedehands kleding kunt kopen. In de hofstad resideren meer ‘diplomatenvrouwen’ dan elders in ons kleine landje. Zij wisselen relatief snel van kleding. Dat zorgt voor een constante interessante aanvoer.

Loop bijvoorbeeld eens binnen bij Second Hand Rose aan de Mauritskade 71. Al meer dan 40 jaar verkopen ze hier exclusieve tweedehands dames & herenkleding.

“waar vintage nog gewoon tweedehands heet”

zie mijn vlog voor bewegende beelden en een talking head

Gedicht Mindstyle & Lifestyle

Paardrijden kan je heel lang blijven doen en je bent nooit uitgeleerd

18 mei 2017

paardrijden: een van mijn twee passies

Ik heb twee passies: dansen en paardrijden.

Weet je wat zo mooi is aan deze sporten? Je kan het tot op hoge leeftijd blijven doen en je bent nooit uitgeleerd.

Over dansen heb ik al vaak geblogd:  Hier en hier en hier en ook hier.

En gevlogd: hier.

Nu is het de beurt aan paardrijden.

paardrijden op Manege Wittebrug

Paardrijden doe ik op Manege Wittebrug in Den Haag. Twee keer in de week rij ik me in het zweet tijdens de dressuurlessen in de binnenbak. Op super goed verzorgde paarden en onder leiding van supergoede instructeurs. Dat is elke keer weer een feestje.

’s Zomers is het groot feest. Dan gaan we om de week maar liefst twee uur naar buiten. De duinen in of naar het strand. Als het erg droog is en de paarden te veel moeten ploeteren door het mulle duinzand zoeken we regelmatig verkoeling in Clingendael.

Soms neem ik een semi-privéles met maximaal drie ruiters. Nog meer dan in de gewone groepsles, word ik dan aangemoedigd om mijn grenzen telkens een stukje te verleggen.

angsthaas te paard

Dat is geen gemakkelijke klus, want ik ben een angsthaas eerste klas. Na bijna twee decennia paardrijles vind ik vooral galopperen vaak nog steeds eng. Zeker als ik op een paard zit dat een beetje onberekenbaar is. Dat bijvoorbeeld af en toe wegschiet, dat hup met een scherpe bocht gewoon ineens naar de andere hoek van de manege vliegt. Daar heeft de jonge ondeugende Waldo nogal eens een handje van.

paardrijden

Buitenrit op de stevige Schwarzwälder Fuchs ‘Waldo’

een paard kan rare bokkensprongen maken

Als een paard rare bokkensprongen maakt, dan moet ik ervoor zorgen dat ik niet ook door de bak vlieg en zand ga happen.

“Niet in paniek raken, niet in een kramp schieten, rustig blijven en alert en adequaat reageren, zoals je geleerd hebt”

Schiet er dan door mijn hoofd.

Dat is niet niks. Ga er maar aanstaan!

in de aap gelogeerd

Niet dat het vaak gebeurt hoor, gelukkig niet. De keren dat ik van een paard viel, zijn op de vingers van één hand te tellen. Als dat gebeurde, hees ik mezelf meteen weer in het zadel. Doe je dat niet, dan ben je pas echt in de aap gelogeerd.

Maar….

  1. ook al gaat het meestal prima
  2. heb ik inmiddels best veel ervaring
  3. weet ik dat de uiterst ervaren instructeurs van Manege Wittebrug mij als ruiter door en door kennen
  4. dat ze me echt niet op een paard zetten, dat te heftig voor me is
  5. aangevuld met nog tientallen andere rationele argumenten…

dan nog steekt die verhipte angst keer op keer de kop op in mijn koppie.

Tuurlijk, je moet altijd op je hoede zijn als je op een paard zit. Het zijn tenslotte vluchtdieren. Ze kunnen schrikken, bokken of zelfs steigeren en op hol slaan.

Tuurlijk moet je geconcentreerd zijn en met hart en hoofd ‘bij je paard’ zijn. Dat is juist een van de allerleukste dingen van paardrijden. Maar soms -niet altijd- wordt dat plezier dus vergald door de angst om de controle over het paard te verliezen.

deze controlefreak moet leren de teugels uit handen te geven

Dat is natuurlijk het onderliggende probleem. Als rechtgeaarde controlefreak ben ik in alle facetten van mijn leven bang om de touwtjes uit handen te geven.

Dat is echt een dingetje. Ik werk er keihard aan om daarvan af te komen.

Paarden zijn heel geschikt om ergens vanaf te komen. Want paarden spiegelen. Ze kopiëren je gedrag of gaan er juist tegenin. Als ik de teugels ofwel de touwtjes te strak houd dan gaat het paard tegenwerken. Die heeft helemaal geen zin in dat getrek in zijn mond. Die wil dat ik lekker meedein met zijn bewegingen, alsof de teugels van elastiek zijn.

Heel vergelijkbaar met het functioneren binnen een gezin; met de manier waarop je om zou moeten gaan met je man,  je kinderen en ook met je vrienden en collega’s. Die willen ook niet beteugeld en gebreideld worden.

en dan galoppeer je ineens in een flow

Net als ieder ander word ik natuurlijk veel gelukkiger als ik een beetje meega met de ‘bewegingen’ van de ander. Soms lukt dat. Dan geven en nemen we in gelijke mate. Dan kom ik samen met die ander in een flow.

Geweldig gevoel, zo’n flow. Zowel in intermenselijke relaties, als in dans en bij het paardrijden.

Ik hoor je denken:

“Nu wordt ze wel erg zweverig.”

Maar zo’n flow is niet zweverig. In tegendeel.

Het is een heel concreet fysiek en mentaal gevoel. Inmiddels herken ik het onmiddellijk. Het geeft aan alles een enorme extra kwaliteit. Aan mijn intermenselijke relaties. Aan het dansen. Aan het paardrijden.

Hoe ik dat steeds beter leer, om in zo’n flow te komen, daar schrijf ik een ander keer verder over.

mijn gedicht en vlog over paardrijden

In deze blog wil ik met jullie nog wel het gedicht delen, dat ik schreef na een weekeindje paardrijden in de Loonse en Drunense Duinen met een aantal collega-ruiters van de Wittebrug.

En onderstaand plak ik ook mijn vlog in, waarin je mij te paard kunt bewonderen en ik het gedicht voor jullie voordraag.

Geniet ervan!

VLOG

GEDICHT

paarden en paardenmensen

paarden, paardenstal
paardenhoofdstel, paardenbenen
getrappel van hoeven
gekraak op het grint

paardenzadel, beugels en sjabrak 

met de teugels in mijn aarzelende knuisten
leun ik lichtjes achterover
verdwijnt de spanning uit mijn lijf

jij snuift en schudt je manen 

langs mijn enigszins
vochtige bovenlip
voel ik verkoeling
van mijn gelaten zucht

paardenlijf, paardendraf
zo machtig
in galop
tegen mijn wangen
voel ik mijn wapperende haren slaan

paardenogen, paardenkont
de zweep om mee te slaan
rust in mijn hand 

paarden, ach die paarden
op de achterhand 

paardenmensen
op mijn hand 

geconcentreerd vieren ze de teugels
laten ze zich gaan

in hun slipstream
volg ik
met gesloten ogen
als het moet

vertrouwen geven
vertrouwen krijgen 

paarden en paardenmensen
wat wens ik mij nog meer 

Gezien & Gelezen

Choreografenduo MEYER-CHAFFAUD maakt SOUL #1 Audience. Het danspubliek wordt uitgedaagd om mee te doen.

9 april 2017
MEYER-CHAFFAUD choreografenduo

choreografenduo MEYER-CHAFFAUD 15 jaar bij Korzo

MEYER-CHAFFAUD choreografenduo

Jérôme Meyer en Isabelle Chaffaud

Het choreografenduo MEYER-CHAFFAUD werkt al 15 jaar samen met Korzo. Om dit jubileum te vieren maakten Jérôme Meyer en Isabelle Chaffaud de dansvoorstelling Soul #1 Audience. Ze kozen voor een gedurfd concept, waarin de toeschouwer 100% centraal staat. Zo zeer zelfs, dat ze de ziel van het publiek willen doorgronden en (aan)raken.

De 40-gers Jérôme en Isabelle dansen beiden zelf mee in Soul #1 Audience samen met vier andere jonge professionele dansers (v), zes amateur dansers en twee acteurs. In leeftijd variërend van teenager tot  senior!

een blog en een vlog over een blog

Vorige week werd ik geïnterviewd door Ellen Dorrestein over  Soul #1 Audience. Voor een blog voor Korzo: lees maar.

Korzo is zowel een  fantastische theater in de Haagse Prinsestraat als ook een van de belangrijkste moderne dansproducenten in Nederland.

Dit is dus een blog over een blog. En dan is er ook nog een vlog.

Een blog in de serie ‘backstage blogs’ van Korzo dus. Waarin ik zeg:

“…de samenwerkingen met Isabelle en Jérôme hebben me zachter gemaakt. Gelukkiger. Via dans kom je met het goede van de mens in aanraking.”

Toen ik dat teruglas, was ik opnieuw ontroerd. Kippenvel kroop over mijn armen en langs mijn ruggengraat.

waar liggen de grenzen van publieksparticipatie?

In Soul #1 Audience onderzoeken MEYER-CHAFFAUD de grenzen van publieksparticipatie. Vanaf het allereerste begin is ‘het publiek’ onderdeel van het wordingsproces. In een zestal zgn. ‘Creative HUB meetings’ kon wie wilde openbare repetities bijwonen, gevolgd door een kringgesprek met de choreografen, dansers en acteurs. Het was een zoektocht naar de diepere lagen van de belevingswereld van de participerende toeschouwer.

creative hubs en hup de drempel over

Ik maakte een aantal van die HUBS mee en deelde een kijkje in mijn binnenste. Ik vertelde over de drempels, die ik moest overwinnen om mee de vloer op te gaan. Welke reserves ik voelde om de vraag om connectie van de dansers te (durven) beantwoorden. Voor mij persoonlijk werden de drempels geslecht door de dynamiek van de dans, door de openheid van de dansers, door hun zachtaardig uitgestoken handen, door hun liefdevolle verleiding tot een wezenlijke ontmoeting en last but not least door het gesproken woord.

Met hun zetje in de rug stapte ik over door mij zelf opgeworpen drempels heen. Zo heb ik dit vraag-en- antwoordspel ervaren. Niet in het minst ook toen ik tijdens de première het definitieve stuk zag temidden van een meer onwetend publiek.

Het al dan niet aannemen van uitgestoken handen begint al voor de voorstelling. Sommigen laten zich met gesloten ogen door de performers vanuit de foyer de zaal in geleiden. De danser als blinde geleide hond vraagt de toeschouwer om vertrouwen en overgave nog voor hij goed en wel zit.

Eenmaal gezeten in een gelijkvloers carré rondom het speelveld worden zowel emotie als ratio aangesproken. De twee sporen houden gelijke tred en vullen elkaar aan.

ook de teksten kwamen binnen

MEYER-CHAFFAUD choreografenduo

Acteur Anne Stam met uitgestoken armen

Het waren vooral de teksten van Voltaire over ziel en identiteit die een beroep deden op mijn ‘rede’. Ze werden met passie en een sterke présence over de bühne gebracht door acteur Anne Stam. Hij is de mediator tussen dansers en publiek. Net als de dansers probeert ook hij het publiek van de stoelen te krijgen.

catharsis

Toen, aan het einde van de voorstelling we met z’n allen samen op het podium onze bevrijdende dans dansten voelde dat als een catharsis.

“Catharsis: reiniging, zuivering, vooral figuurlijk van de ziel.”

een uitgestoken hand aannemen ja/nee

MEYER-CHAFFAUD choreografenduo

Ongetwijfeld zullen er ook mensen in het publiek hebben gezeten, die met angst in het hart hoopten dat de uitgestoken hand aan hen voorbij zou gaan. Die dit gebaar misschien als dwingend of zelfs als agressief hebben ervaren. Zeker als de uitnodiging tot participatie min of meer als een donderslag bij heldere hemel kwam.

“Moet ík méédoen?! De dansvloer op!? Voor paal staan!?”

ik was niet blanco

Voor mij lag dat anders. Ik wist ongeveer wat er komen ging.

Sterker nog, ongeveer een jaar geleden stond ik als 55plus amateur danser op diezelfde Korzo planken tijdens het Holland Dance Festival. Ik deed mee aan ‘Good [Old] Times, My Tasteful Life’ onder regie van diezelfde MEYER-CHAFFAUD.

MEYER-CHAFFAUD choreografenduo

Voorstelling Good [Old] Times, My Tasteful Life

Ik schreef er gloedvol over in mijn blog ’50plusmeisjes dansen wat af’. Sweet memories!

En nog dans ik elke vrijdagochtend onder hun bezielende leiding mijn Happy Movements, samen met een tiental andere dansers op leeftijd.

Ik vraag me af:

“Hoe zou ik hebben gereageerd als ik helemaal blanco de voorstelling was ingegaan?”

Dan had ik vast meer reserves gehad. Maar toch, ook zonder ‘voorkennis’ had ik me vast laten verleiden de vloer op te gaan. Omdat ik van meedoen hou, omdat ik van dansen hou en omdat ik door te dansen kan ‘ontsnappen aan mijn hoofd’, zoals ik in een andere blog schreef.

SOUL #1 Audience. Ga het zien en maak het mee!

Ik wil niet pushen hoor, maar GA HET ZIEN en MAAK HET MEE!

Je hebt nog vier kansen in april. Dan is de voorstelling te zien in Eindhoven, Amsterdam, Zutphen en Den Haag. Tickets bestellen kan via deze link.

Ik ben heel nieuwsgierig naar de reactie van andere toeschouwers.

Wat vond jij ervan?

GEDICHT

Als toegift nog het gedicht dat ik eerder schreef over het dansavontuur Good [Old] Times. My Tasteful Life. Over de choreografen en de dansers.

Dansavontuur

De kleine man staat op zijn strepen
en zet onze neuzen naar één kant

met het krommen van een vingerkootje
-naar keuze-
krijgt zij de lachers op haar expressieve hand

dansend over onbekende wegen
lichtvoetig happend naar lucht
overwinnen wij toeslaande twijfel

we spreken ieder
onze eigen lichaamstaal

in de boog van mijn arm
koester ik de liefde
terwijl jij de last
van je schouders schudt

stuk voor stuk
bewegen we samen

naar elkaar toe
van elkaar af

kwetsbaar gaan we
elk ons weegs

 

Mindstyle & Lifestyle

Profielfoto op LinkedIn. Maak je foto jeugdig en uitnodigend. Tips voor 50plussers.

19 februari 2017
LinkedIn profielfoto 50plusser

een uitnodigende profielfoto op LinkedIn is voor 50plussers extra belangrijk

 

Selecteren op geboortedatum kan op LinkedIn dus niet. Recruiters en dergelijke kunnen zoeken op functietitels en trefwoorden of op ‘beschikbaar’ bijvoorbeeld. Maar niet op leeftijd. Hoe anti-leeftijdsdiscriminatie is dat!

Dat sluit helemaal aan bij het pleidooi van LinkedIn expert Aaltje Vincent:

“Geboortedatum op cv: weg ermee!”

Van haar hoorde ik tijdens een presentatie in het netwerkcafé in Den Haag heel veel tips & tricks over LinkedIn. En over het belang van een goede foto.

circumstantial evidence

Geweldig dat filteren op geboortedatum niet mogelijk is op LinkedIn, maar zodra iemand het profiel van een 50plusser ziet, is er natuurlijk verdacht veel circumstantial evidence over de leeftijd van de kandidaat.

Als je in de 70-ger jaren van de vorige eeuw hebt gestudeerd, dan kan je natuurlijk niet piepjong meer zijn. En de enorme staat van dienst van de meeste 50plussers 🙂 kan onmogelijk door een 25-jarige zijn opgebouwd.

Maar…..

Al die geschreven informatie sijpelt pas in tweede instantie naar binnen. Als eerste valt het oog van de lezer op jouw FOTO!

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef:

In een nanoseconde wordt het oordeel geveld:

“Dat is een leuke vrouw, die zie ik wel zitten als collega.”

Of niet natuurlijk.

één beeld zegt meer dan 1.000 woorden

Denk je eens in. Een hr-manager is op zoek naar dé perfecte nieuwe collega. Hij of zij vult allerlei trefwoorden en zoektermen in. Vervolgens verschijnt een lijst met kandidaten die aan de selectiecriteria voldoen.

En dan is het scrollen en screenen geblazen. Hoe langer de lijst, hoe sneller dat gaat.

Het oog van de hr-manager valt het eerste op je foto. De profielfoto is de online versie van de beroemde en beruchte eerste indruk. En je weet het: die kan je maar één keer maken.

Hoe jonger de hr-manager, hoe groter de rol van ‘image over text’. De jonge generatie groeit op in een wereld, waarin beeldcultuur overheerst. Beeld speelt bij 20-gers en 30-gers een nog grotere rol dan het bij ieder van ons van nature al doet. Het is dé bepalende factor bij de eerste selectie.

Doe er je voordeel mee. Zorg dat de bezoeker van jouw LinkedIn pagina zijn ogen niet van je af kan houden.

Hoe? Lees mijn tips voor een perfecte LinkedIn selfie.

Volg je de tips op, geheid grotere kans dat die hr-manager denkt:

“Die wil ik spreken.”

1. kies een goede plek

Allerbelangrijkst voor een goede foto is de belichting. Kies een plek waar voldoende licht gelijkmatig op je gezicht valt.

Daglicht werkt het beste, bij voorkeur in de middag. Maak desnoods een foto buiten. Maar niet als het erg zonnig is, want dan is er veel kans op sterke licht-donker contrasten. Een schaduwplek op je gezicht moet je vermijden.

Zorg ook voor een rustige, neutrale achtergrond. Het gaat om jouw gezicht en een drukke achtergrond leidt af.

Ook met een gekleurde achtergrond moet je oppassen. Elke kleur heeft weer een ander effect. Te rood wordt onbewust geassocieerd met “die heeft een opvlieger” of “die heeft zeker een wijntje te veel op”. Blauw geeft een (te) koele uitstraling. Enz.

Het beste is een egaal witte of zwarte achtergrond. Ook professionele fotografen kiezen daar meestal voor.

2. maak een beeldvullend portret

Gebruik geen vakantiekiekje met man en kinderen of een foto met je kleinkind of kat in je armen. Geen foto ‘ten voeten uit’, waar je van top tot teen op staat. Ook geen ‘buste’ foto, waarop een groot deel van je bovenlijf zichtbaar is.

Voor LinkedIn maak je het beste een beeldvullende portretselfie. Ga voor lekker close up en breng zoveel mogelijk van je gezicht in beeld.

Gek genoeg is je lichaamshouding toch erg belangrijk, ook al komt daarvan weinig in beeld. Een rechte rug, borst iets vooruit en gestrekte benen zorgen er meteen voor dat je meer zelfvertrouwen uitstraalt.

Kijk recht in de camera. Maak als het ware oogcontact met je toekomstige werkgever of collega. Dat komt veel natuurlijker over dan wanneer je wegkijkt. En vergeet vooral niet te lachen.

3. lach!

profielfoto LinkedIn open lach

Zorg dat je lachend op de foto staat.

Lachende mensen worden met meer openheid en vertrouwen benaderd. Dat geldt net zo goed voor een persoonlijke ontmoeting, als voor een virtuele kennismaking op het beeldscherm.

Alleen je mondhoeken een beetje optrekken werkt niet. Het moet een echte open lach zijn.

Spontaan lachend in de lens kijken: de een doet het makkelijker dan de ander. Vind je dat moeilijk, probeer dan eens een foto te nemen net nadat je uitbundig hebt gelachen om Zondag met Lubach of zo. Het helpt gegarandeerd. Je lachspieren staan dan op standje ‘actief’.

Bij een echte, open lach gebruiken we twee spieren. De spier die van kaak naar mondhoek loopt (ofwel de grote jukbeenspier) en de spier rondom je ogen.

Inderdaad, de spieren van de lachrimpels en de kraaienpootjes. Als 50plusser heb je daaraan geen gebrek. Laat ze zien! Ze geven je een toegankelijke uitstraling.

4. zet een bril op

Wat blijkt uit onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam? Een vrouw met bril heeft een significant grotere kans uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek. Hoe dat komt? Een van de onderzoekers, Sarah van der Land zegt erover:

“Een bril kan voor symmetrie in het gezicht zorgen en sommige glazen vergroten je pupillen. Dat zijn twee dingen waardoor mensen een persoon aantrekkelijker vinden. En een bril camoufleert eventuele wallen onder je ogen, waardoor je er frisser uitziet.”

Op YouTube kan je een interview met Sarah van der Land terugluisteren, waarin ze vertelt over haar onderzoek naar de ideale LinkedIn foto.

5. kies zakelijke kleding

Ook al zie je op een portretfoto weinig van je kleding, toch moet je er aandacht aan besteden.

De meeste van ons hebben een aparte garderobe voor werk en privé. Kies dus kleding uit de categorie ‘werk’ en niet dat leuke blote zomerjurkje.

Bekend is, dat vrouwen zich professioneler voelen als ze de juiste zakelijke outfit dragen.

“dressed for the occasion voel ik me serieuzer genomen door mijn (mannelijke) collega’s.”

Ook voor je LinkedIn foto geldt: dress for the occasion.

Dat hoeft natuurlijk niet altijd een krijtstreep mantelpakje te zijn. Voor een functie bij een bank is dat misschien dé ultieme keuze. In een creatief beroep is casual beter. Maar als professional ben je zelf natuurlijk het beste op de hoogte van de dresscode in jouw sector.

Hoe dan ook, kleding speelt zeker mee in hoe je beoordeeld wordt.

In ieder geval moet je kleding niet de aandacht afleiden van het gezicht. Niet te veel wit, geen drukke motiefjes of strepen, geen hoge kraag of schoudervullingen, niet te veel sieraden en last but not least geen diep decolleté.

In het algemeen geeft donkere kleding een betrouwbare indruk en komt opgestoken haar professioneler over dan loshangende lokken.

Omdat je alleen een stukje bovenkleding ziet, kan je gerust je joggingbroek en sloffen aanhouden. Hoe comfortabel is dat.

6. gebruik het goede formaat

profielfoto LinkedIn 50plusser dat kan beter

mijn LinkedIn profielfoto is voor verbetering vatbaar!

De ideale LinkedIn foto heeft minimaal 400 x 400 pixels (het absolute minumum is 200 x 200). Meer pixels mag natuurlijk altijd, want zo’n foto blijft ook in verkleinde vorm lekker scherp.

LinkedIn gebruikt een vierkant formaat voor de profielfoto. Op het scherm is daarvan een cirkelvormige uitsnede zichtbaar. Klik je erop, dan verschijnt het originele vierkante beeld. Hou daar bij de opname rekening mee. Centreer je portret en hou rondom een beetje ruimte vrij. Zo komt jouw gezicht uiteindelijk perfect ‘beeldvullend’ in het ronde LinkedIn kadertje.

Op een smartphone is het mogelijk om meteen voor een vierkant formaat te kiezen. Op mijn iPhone6 heeft een vierkante foto 960 x 960 pixels. Ruim voldoende dus voor een goede LinkedIn selfie.

Een foto genomen met mijn Sony camera heeft veel meer pixels: 4864 x 3684. Dat is een rechthoekige foto, maar prima geschikt om uit te snijden.

profielfoto LinkedInbijsnijden

Heb je een rechthoekige foto, dan moet je er dus een stuk ‘afsnijden’. Dat gaat heel makkelijk op zowel een smartphone, als een computer. Alle fotoprogramma’s hebben een ‘snij bij’ functie.

profielfoto LinkedIn bijwerken met picmonkey

 

Zelf gebruik ik vaak de gratis versie van picmonkey. Kies Edit en download de foto die je wilt bewerken van je computer. Op de linkerbalk kun je kiezen uit allerlei bewerkingsmogelijkheden.

 

profielfoto LinkedIn bewerken met picmonkey

Bij Resize zie je overigens meteen het aantal pixels van de foto.

Volop programma’s en apps dus waarmee je een foto van rechthoekig naar vierkant kan maken en waarmee je kunt ‘uitvergroten’. Let wel op dat je niet te veel uitvergroot, want dan wordt de afbeelding korrelig. Dat zie je vanzelf.

Beetje technisch verhaal. Laat je daardoor niet afschrikken. Begin gewoon, dan komt het vanzelf goed.

7. online en offline moet wel een beetje matchen

Tot slot nog een ultieme tip: zorg dat online en offline een beetje matchen. Je foto mag best een beetje gefotoshopt zijn. Een filtertje eroverheen is geen probleem. Maar het moet niet te ver afstaan van de werkelijkheid. Van hoe je er in real life face-to-face uitziet.

Ik herinner me nog goed mijn eerste sollicitatiegesprek. Ik was een jaar of 18 en zocht een vakantiebaantje. Ik solliciteerde (zoals toen te doen gebruikelijk met handgeschreven brief en getypt curriculum vitae) bij een interviewbureau. Er ‘representatief uitzien’ was een must voor de functie en ik moest een foto meesturen.

Nu had ik een prachtige geretoucheerde pasfoto, waarop ik zowat een filmster leek. Voor dat retoucheren had ik extra betaald. Met de hand waren alle oneffenheden (pukkeltjes!) weggewerkt. Wallen onder de ogen ‘gecorrigeerd’ etc. Fotoshoppen avant la lettre.

Natuurlijk werd ik opgeroepen. Wie wilde er nu niet zo’n jonge blonde stoot als collega.

Om 9 uur ‘s-ochtends werd ik verwacht. Wat was ik zenuwachtig. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren.

Plan was om vroeg op te staan en veel tijd aan mijn uiterlijk te besteden. Haar föhnen, foundation om de pukkeltjes ook in het echt te maskeren, bescheiden make up op de ogen…

Wat wilde het geval: ik versliep me. Mijn haar was zo vet, dat ik er niet onderuit kon om het te wassen. Tijd om te drogen had ik niet. Van een zorgvuldig aangebrachte make-up kon ook geen sprake zijn. Dat ging van rits, rats roetsj.

Resultaat was dat ik er uitzag als een verzopen kat toen ik 7 minuten over 9 volkomen over de rooie aanbelde. Nog te laat ook!

Een van de eerste dingen die mij naar mijn hoofd werden geslingerd was:

“In het echt lijk je helemaal niet op je foto.”

Ik ben het niet geworden, maar had mijn lesje wel geleerd. Zoiets is me geen tweede keer overkomen.

Dus zorg dat je een beetje lijkt op je foto. 🙂

benieuwd hoe ik het deed? bekijk dan mijn vlog

 

 

lukt het niet? ik help je graag

Kom jij er ook na het zien van mijn vlog niet (helemaal) uit? Schroom dan niet om contact met me op te nemen. Ik help je graag, uit solidariteit en natuurlijk gratis. Ook al ben ik geen professional, samen komen we vast en zeker een heel eind.

Mindstyle & Lifestyle

50plussers ga op LinkedIn! Aarzel niet en maak als de donder een profiel aan.

12 februari 2017

LinkedIn: bijna alle werkenden in Nederland zijn er te vinden

LinkedIn is het grootste zakelijke netwerk ter wereld. Nederland draagt zeker een steentje bij aan deze ‘eretitel’. In ons landje heeft 65% van de beroepsbevolking een profiel op LinkedIn.

65%. Dat is veel!

Voor bijna 80% van de werkgevers is LinkedIn het belangrijkste kanaal om vacatures bekend te maken en om kandidaten te vinden.

Ook voor 50plussers is het belangrijk om op LinkedIn te ‘zitten’. Maar velen hebben koudwatervrees. Dat is jammer, want LinkedIn is nuttig en leuk.

Een LinkedIn profiel toont de werkende mens. Het is niet de bedoeling om op LinkedIn om de haverklap allerlei leuke privé dingetjes te delen, zoals op Facebook. Op het werk gedraag je je anders dan thuis. Op LinkedIn presenteer je jezelf dus anders dan op Facebook.

Ben je werkloos dan is een LinkedIn profiel een MUST. Zorg dat je profiel pico bello in orde is en dat ze JOU vinden op LinkedIn.

Ben je niet op zoek naar een (andere) baan: ook dan is het leuk om op LinkedIn meer te weten te komen over je werkende medemens.

Bottom line: Heb je nog geen profiel aangemaakt: ga dan als de donder aan de slag!

lukt het niet? ik help je graag

problemen met mijn website

Kom je er niet (helemaal) uit, schroom dan niet om contact met me op te nemen. Ik help je graag, uit solidariteit en natuurlijk gratis. Ook al ben ik geen professional, samen komen we vast en zeker een heel eind.

LinkedIn is een goudmijn als je op zoek bent naar jouw droombaan

Maar liefst 70% van de vacatures wordt niet ingevuld via officiële sollicitatieprocedures, maar via netwerken.

Tegenwoordig spelen social media in nagenoeg alle sollicitatieprocedures in Nederland op enig moment een bepalende rol.

Ergo: solliciteren gaat anders dan vroeger.

Veel 50plussers hebben jarenlang voor één en dezelfde baas gewerkt. Ze hebben nauwelijks ervaring met solliciteren.

Ooit, in een ver verleden, was een handgeschreven brief en een getypt curriculum vitae voldoende. Na een maand proeftijd was je verzekerd van een vaste baan. Voor het leven.

Tegenwoordig blijkt “voor het leven” ineens een loze belofte. Reorganisaties zijn aan de orde van de dag. Dure 50plussers worden rücksichtslos ontslagen en vervangen door goedkopere broekies.

Herkenbaar?

Om me heen zie ik veel ontslagen 50plussers. Ze komen in een rouwproces over het verlies van hun werk.

Goed om jezelf voldoende tijd te gunnen om het afscheid van de oude vertrouwde werkomgeving te verwerken. Maar ga vooral niet te lang bij de pakken neerzitten. Ga de uitdaging aan om een nieuwe baan te vinden.

Dat zal zeker niet 1-2-3 lukken, maar je kan je hernieuwde vrije tijd nuttig gebruiken met terugkijken en reflectie.

“Wat vond ik het allerleukste aan mijn werk? Wat was stinkvervelend en wil ik echt niet meer doen?”

Praat met oud-collega’s, met vriendinnen, je partner en je kinderen. Waar zien jullie mij de komende 5-10 jaar (nog) werken? Wat zijn mijn goede kanten en wat kan je mij beter niet laten doen?

Grote kans dat je verbaasd zult zijn over de antwoorden op deze prangende vragen.

En dan weet je het ineens zeker:

“Dit is mijn droombaan. Dat wil ik doen de rest van mijn werkzame leven.”

Ook al ben je niet werkloos, dan nog gaat er misschien toch wel eens door je hoofd:

“Ik zou best eens iets anders willen proberen.”

Misschien denk je regelmatig:

“Getver, ik vind mijn werk niks meer aan. Zie er elke dag meer/weer tegenop. Maar tja, ik ben 50plus. Kan ik nog wel ergens opnieuw beginnen? Wat zijn mijn kansen?”

Durf te dromen van een carrièreswitch.

Wil je meer weten over jouw droomfunctie, dan is LinkeIn een echte goudmijn. Is er vraag naar die functie? Wie zijn mijn concurrenten of collega’s (het is maar hoe je het bekijkt). Hoe presenteren zij zich? Wat zijn hun kwalificaties? Bij welke bedrijven werken ze?

LinkedIn is hét platform om vrijblijvend te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn op de huidige arbeidsmarkt.

Misschien zijn je dromen zo gek nog niet.

In ieder geval verzeker ik je: na een uurtje struinen op LinkedIn ben je heel wat wijzer.

LinkedIn is ook een beetje ‘gluren bij de buren’

LinkedIn is ook een beetje ‘gluren bij de buren’.

Dat kan ook nuttig zijn als je de leukste baan van de wereld hebt en voorlopig blijft zitten waar je zit.

Stel je hebt een zakelijke afspraak met iemand die je nog niet eerder ontmoette. Hoe leuk is het dan om een ‘sneak preview’ te krijgen van die persoon. Grote kans dat dat lukt met LinkedIn en je binnen een paar minuten van alles te weten komt over de opleidingen, vorige banen en het netwerk van ‘je afspraak’. En natuurlijk is daar DE FOTO en weet je alvast hoe hij/zij eruit ziet.

ook leuk: vrienden van vroeger opzoeken op LinkedIn

LinkedIn is niet alleen nuttig, maar ook gewoon leuk. Ik stond versteld wie ik allemaal terugvond op LinkedIn.

Die prachtige gespierde krullenbol, waarop ik in de derde heimelijk verliefd was. En die briljante, veelbelovende studiegenoot.

“Nooit gedacht dat zij een succesvolle zakenvrouw zou worden”.

Nieuwe buren: meteen ff checken op LinkedIn wat ze doen.

Ik moet er wel bij vermelden, dat ik een extreem nieuwsgierig mens ben.

Maar ook minder nieuwsgierige 50plusmeisjes willen vast zo af en toe weten wat er van iemand terecht is gekomen, of wat de ouders van het nieuwe vriendje van dochterlief voor werk hebben, of die leuke vrouw op de yoga. Op LinkedIn kan je dan ongegeneerd je vrouwelijke nieuwsgierigheid bevredigen.

best friends forever

Via LinkedIn kwam ik weer in contact met twee toenmalige bff’s. Als vanouds met z’n drieën geluncht. Wat hadden we elkaar veel te vertellen. Decennia waren we elkaar uit het oog verloren en toch was het binnen de kortste keren weer ‘net als vroeger’. We snapten waarom we toen best friends waren en na zo lange tijd voelde het als ‘forever’.

prima hoor, een beetje voor de lol op LinkedIn, maar ik wil gevonden worden, want ik ben de beste coupeuse ever

Even to the point. LinkedIn is natuurlijk vooral het uitgelezen netwerk voor werkzoekenden. Je wilt dat ze JOU vinden, omdat je de beste coupeuse ever bent en asap aan de slag wilt.

Ben je actief op zoek naar werk, zorg dan dat je de LinkedIn-tools kent, die jouw vindbaarheid optimaliseren.

Onlangs ging is naar een bijeenkomst in het netwerkcafé in Den Haag voor een presentatie van LinkedIn-goeroe Aaltje Vincent. Er ging een wereld voor me open. In een paar uurtjes leerde ik ontzettend veel bij.

Neem maar eens een kijkje op haar website. Haar blogs staan vol met tips en trucs die je een enorme voorsprong geven om op LinkedIn als eerste de interessantste vacatures te spotten. En om gevonden te worden door recruiters, headhunters, uitzendbureaus, hr-managers, consultants etc. etc.

je foto, je foto, je foto en je foto

LinkedIn foto

En dan heb je de hele trukendoos uit de kast gehaald en jezelf gepresenteerd als DE BESTE COUPEUSE IN NEDERLAND.

Maar helaas, je foto is pet.

 

Dan is al dat werk om je profiel op orde te krijgen voor niets geweest.

Als eerste valt het oog van de bezoeker van jouw profiel namelijk op jouw FOTO!

Voor 50plussers is DE FOTO extra doorslaggevend.

Op grond van die foto, wordt in een nanoseconde het oordeel geveld:

“Dat is een leuke vrouw, die zie ik wel zitten als collega.”

Of niet natuurlijk.

Zorg dat jou dat niet overkomt!

In mijn volgende blog en vlog geef ik je 10 tips hoe je zelf een hele goede LinkedIn foto kunt maken: de perfecte werkselfie.

Gezien & Gelezen Mindstyle & Lifestyle

Dementie: Philip Scheltens wil medicijn tegen Alzheimer in 2020

3 februari 2017
Philip Scheltens wil dementie genezen

dementie: iedereen krijgt ermee te maken

Dementie. Op onze leeftijd, als 50plusmeisjes, hebben we bijna allemaal te maken met dementerende ouders, vrienden of zelfs partners.

Of anders heb je wel vriendinnen die volop aan het mantelzorgen zijn bij hun dementerende ouders. Of je leest de columns die Hugo Borst in het AD schrijft over zijn dementerende moeder. Of je gaat binnenkort de documentaire ‘Het Doet Zo Zeer’ van Heleen van Royen zien. Een jaar lang filmde ze haar moeder, bij wie Alzheimer is geconstateerd. De docu ging afgelopen zaterdag 28 januari 2017 in première op het IFFR, het internationale filmfestival in Rotterdam en is vanaf 23 februari in de bioscoop te zien.

mijn moeder was ook dement

mijn moeder toen ze beginnend dement was

Met mijn moeder in Rome. Ze is dan licht dementerend.

Mijn moeder was ook dement de laatste jaren van haar leven. Ze stierf op 14 augustus 2014 en is 89 jaar geworden.

Ze zat in een geweldig verpleeghuis, maar het verdriet om het  aftakelingsproces was er niet minder om. Wij, als familie, stonden erbij en keken ernaar. We deden alles wat we konden om haar nog zoveel mogelijk leuke momenten te bezorgen.

Ze kon al langer niet meer praten en uiteindelijk werden ook de andere manieren van communiceren steeds minder. Toch was het overduidelijk dat ze niet gelukkig was. Ze was opstandig en huilde veel. Vooral bij mij, haar enige dochter. Zodra ze me zag, begon ze hartverscheurend te huilen. Haar tranen drupten op de grond. Als een kind nam ik haar dan in mijn armen.

word ik ook dement?

Onze generatie is de eerste die geconfronteerd wordt met de impact van dementie. Wij maken mee hoe die rotziekte de laatste jaren van iemands leven kan vergallen en van de familie eromheen.

Je wordt er niet vrolijk van als je eraan denkt, dat het jou ook kan overkomen.

Boven de 65 jaar is de kans op Alzheimer 10%, boven de 80 is dat gestegen tot 35%. Alzheimer is niet de enige, maar wel de belangrijkste veroorzaker van dementie.

dementie beheersbaar en behandelbaar in 2020

Vandaar dat ik zo blij was, toen ik het interview met Philip Scheltens las in de NRC van afgelopen weekeinde 28 & 29 januari 2017.

“Ik wil Alzheimer genezen”

zegt deze hoogleraar neurologie en Alzheimerspecialist. Hij is nu 59 jaar en wil voor zijn pensioen in 2020 medicijnen hebben gevonden die Alzheimer bestrijden.

Hij zegt:

“Dementie is geen normaal aspect van veroudering. Alzheimer is een ziekte. Net als kanker of aids.”

In de nabije toekomst is het te behandelen.

“Behandeling is niet gericht op langer leven. Je wordt net zo oud, maar beter. Zonder de ziekte die je laatste jaren verpest. En die van je omgeving.”

zelf investeren in je gezondheid

Ik ben nu 58, dus mocht ik over een paar jaren aan Alzheimer gaan lijden, dan komt het misschien niet zo ver dat ik helemaal van het pad af raak en in een verpleeghuis terecht kom. Hoe fijn zou dat zijn!

Ondertussen kan ik ook zelf aan de slag.

De hoogleraar zegt hierover:

“Tussen de 50 en 60 jaar moet je investeren in je gezondheid”

the big seven

Hoe?

Met The Big Seven:

  1. geen overgewicht
  2. niet roken
  3. niet te veel alcohol
  4. laag cholesterol
  5. gezond eten
  6. bewegen
  7. blijven leren

Gaan we doen, Philip Scheltens!