Gezien & Gelezen Mindstyle & Lifestyle

Dansen om te ontsnappen aan je hoofd

24 april 2016
dansen

ontsnappen aan je hoofd in de sauna

Vorige week stond in het Vonk-katern van De Volkskrant het artikel Ode aan de sauna met als ondertitel ‘Stilteruimte. Ontsnappen aan het hoofd’.

“De sauna is een van de laatste offline-ruimtes in onze samenleving”

schrijft Ruben Jacobs. Hij stelt dat wij als “moderne hoogtechnologische wezens” steeds minder onze “lichamelijkheid” ervaren.

“een omgeving van 90 graden Celsius is bij uitstek geschikt om even uit het hoofd te komen en in het lichaam te geraken.”

Wie voelt zich niet rusteloos en tegelijkertijd overprikkeld en geestelijk oververmoeid in deze tijd waarin we altijd ‘aan’ staan. Waarin we altijd bereikbaar (moeten) zijn.

Ik wel. Zeer regelmatig zelfs. Niet in de laatste plaats omdat ik een heel nieuwsgierig 50plusmeisje ben en ik graag van ‘alles’ op de hoogte ben en blijf.

lijfsvergetelheid

Het artikel spreekt van een “gespleten bestaan tussen hoofd- en lijfwerk”.

Denker des Vaderlands René Gudde gebruikte het prachtige woord “lijfsvergetelheid”.

Het lijkt in schril contrast te staan met de obsessieve aandacht voor het lichaam in ons tijdsgewricht. Voor gezondheid, voor superfoods, voor sporten en in beweging blijven. Maar deze ‘zorg’ voor het lichaam staat in dienst van de geest. De conditie van het lichaam willen we op peil houden, zodat het hoofdwerk naar behoren gedaan kan worden. Het heilig moeten om het fysieke welzijn op te krikken is voor velen van ons zelfs een zoveelste stressfactor.

ontsnappen aan je hoofd door te dansen

Tijdens het lezen van het artikel kon ik niet anders dan denken aan mijn dansavontuur, waarover ik schreef in mijn vorige blog: ’50plusmeisjes dansen wat af’.

Het is fijn dat ik door dansen langer fit en vitaal blijf en ik ben me er zeer van bewust dat bewegen dementie op een afstand kan houden.

Maar dansen heeft ook een eigen intrinsieke waarde in het hier en het nu. Dansen brengt een geluksgevoel teweeg.

Dat is natuurlijk geen nieuws. Het is al langer bekend en bewezen.

“Tijdens het dansen komt het gelukshormoon endorfine vrij, waardoor je je automatisch beter voelt. Iemand die minstens eenmaal per week danst, heeft een grotere kans op een gelukkig en evenwichtig leven”

Om de site dokterdokter.nl te citeren.

Zeker weten word ik gelukkig van dansen (en nu maar hopen dat mijn leven er t.z.t. ook evenwichtiger van wordt!).

Hoe fijn is het daarom dat ons ad hoc dansgezelschap van ‘Good [Old] Times. My Tasteful Life’ nog elke vrijdagochtend samen danst.

Onder begeleiding van ‘onze’ choreografen Jérôme Meyer en Isabelle Chaffaud doen wij aan ‘Happy Movements’. Anderhalf uur lang dompelen we onder in de wereld van ons eigen lichaam en dat van de ander.

Naast de gewone noodzakelijke oefeningen als opwarmen, stretchen en een cooling down ligt het accent op happy movements. Op bewegingen waar je blij van wordt. Onmisbaar daarbij is de muziek, wat volgens dokterdokter ook een reuze nuttig effect heeft:

“Dansen werkt stressverlagend, omdat het stresshormoon cortisol afneemt wanneer je danst. Hier speelt vooral de muziek een grote rol in.”

opgaan in beweging

Op de klanken van de muziek ga ik op in beweging. Eerst volg ik nog de bewegingen van Jérôme en Isabelle. Ik zit voornamelijk in mijn hoofd en concentreer me op hoe ze hun armen gebruiken, hoe ze hun gewicht verplaatsen van het ene been naar het andere, hoe ver ze hun lichaam draaien en in welk tempo ze zakken naar de vloer.

De bewegingen van J&I zijn inspiratiebron. Ik hoef ze niet 1 op 1 na te doen. Ik zoom in op de vloeiende lijnen die zij met hun lichamen in de ruimte schrijven. Ik voel de intentie en vreugde waarmee zij gebruikmaken van hun soepele en expressieve lichamen.

Gaandeweg kom ik los van mijn denken en word ik dans.

ik laat me leiden en ervaar de ruimte met dichte ogen

Op een ander moment word ik tijdens een van de oefeningen met mijn ogen dicht door een mededanser in verschillende tempo’s door de ruimte geleid.

Ik kan me toch oriënteren, doordat ik ook met ogen dicht aan de raamkant het invallende licht registreer. Ik hoor het wanneer ik dichter in de buurt kom van een van de luidsprekers. Ik ervaar de muur waar ik rakelings langs loop, maar waarmee ik geen fysiek contact maak.

Ik voel me bevrijd door de concentratie op mijn lichamelijke zintuigen. Ik voel overgave door het vertrouwen dat ik moet stellen in de leidende ander.

medicijn tegen lijfsvergetelheid

Tijdens Happy Movements doen we ook een choreografietje. Dan probeer ik wel heel precies de bewegingen van J&I te volgen. Als zij draaien, draai ik ook. Mijn rug volgt het krommen van hun ruggen.

De kunst is om evenwicht te vinden tussen hoofd en lichaam. Als dat lukt, dan ben je dicht bij de essentie van dans.

De essentie van hoe leven zou kunnen zijn zonder ‘lijfsvergetelheid’.

Dans je mee?

Wil je meedansen? Neem dan gerust contact met me op: Nicoline.

 

Andere interessante posts

Geen Reacties

Laat een reactie achter