zonder moeder
op het zwarte vest
tref ik nog
je tedere grijze haren
ik laat ze
met je laatste maaltijd
bevlekte je je doodskleed
ik laat je los
ik pak je vast
je gezicht als was het van was
ik streel je arm
zepig, vettig
al
stervende in het versterven
nog voor de laatste
dunne zucht
je gebroken ogen geloken
krijgen een betekenis
verdwenen hun diepten
stuitend op troebel grijs
naast je
liet je me verweesd achter
Een jaar geleden was je er nog: http://de50plusmeisjes.nl/demente-moeder-wordt-verzorgd-in-verpleeghuis/
Geen Reacties