spruitjeslucht
eerste Kerst en Oud-en-Nieuw
zonder moeder
maar toch met moeder
Drie generaties
Eerste Kerst- en Oud-en-Nieuw zonder moeder en oma.
Rescuiescat in pace / Rest in Peace.
R.I.P. lieve Mam.
De kerstvakantie was een oase van rust.
Voor het eerst in jaren alle dagen vrij.
De dagen omarmden mij als een warme weldadige deken.
Het waren introverte weken, voornamelijk in huis doorgebracht.
Dochter A. bereidde zich voor op haar SE-weken. SE = Schoolexamen. Schoolonderzoeken noemden we dat in mijn tijd.
Het was rust en regelmaat dat de klok sloeg. Om 9.30 uur een ontbijtje met verse jus. Om 13.00 uur lunch en om 18.30 uur gezellig samen aan tafel.
Alle tijd om de krant te lezen. Om boodschappen te doen bij de visboer, de slager, het biologische groentenstalletje. Om slow te koken.
We genoten van (h)eerlijke ouderwetse maaltijden.
Die maaltijden waren een ode aan mijn op 14 augustus jl. overleden moeder. Ze was niet alleen in gedachten bij ons. Ook het eten dat op tafel stond zou er niet hebben gestaan zonder haar.
draadjesvlees
Urenlang stond op het fornuis bouillon te trekken. Het huis raakte doortrokken van een heerlijke geur, die bijdroeg aan een gevoel van geborgenheid.
En hoe lekker is het om van het soepvlees dan vervolgens een slaatje te maken met vastkokende aardappels, fijngehakte augurken en stukjes appel. Afgelopen zomer heeft mijn moeder daar nog zo van gesmuld. Nu deden wij haar dat na.
Ik hakte de peterselie met een groot mes op een houten snijplank. Als kind deed ik dat zo graag. Het hanteren van dat grote mes was reuze spannend.
Eigenijk is het niet echt hakken dat ik doe. Ik probeer het mes het werk te laten doen en niet mijn spieren. Losjes laat ik het mes op de plank vallen, waardoor het op eigen kracht de peterselie aan flarden slaat. Een paar keer hakken, dan de boel bij elkaar schrapen en nogmaals hakken, net zo lang tot de peterselie fijn genoeg is.
Meestal doe ik dit werkje tegenwoordig met de hakmolen, maar deze vakantie vol slow cooking, hakte ik de peterselie weer met de hand.
De ritmische cadans van het mes op de plank klonk mij als muziek in de oren.
En we aten draadjesvlees met rode kool.
Verse rode kool. Lekker laten stoven tot de kool heerlijk zacht is. Samen met een sjalotje bestookt met kruidnagels. Tot slot stukjes appels erbij en natuurlijk een plakje ontbijtkoek.
Tegenwoordig zijn dergelijke recepten ‚op grootmoeders wijze’ in allerlei varianten op internet te vinden. Maar hoe dierbaar is het dat ik als schakel tussen oma en kleindochter mijn dochter A. heb kunnen inwijden in de geheimen van haar oma’s kookkunst.
Ook maakte ik kippensoep en -ragout. Bij wijze van uitzondering dit keer voor gezonde huisgenoten. Kippensoep en een pasteitje met haricots verts zijn in ons gezin het beproefde recept voor herstellende zieken. „Zal ik vanavond dan maar kippensoep en ragout maken”? Alleen die woorden al en dat vooruitzicht bevorderen het herstel.
Oudejaarsdag bakten A. en ik samen oliebollen.
Het beslag maakten we zelf, zonder gebruik van kant-en-klare oliebollenmix.
Oliebollen bakken, dat had ik sinds mijn kinderjaren niet meer gedaan. Levendig is de herinnering aan woorden als krenten, rozijnen en sukade. En die onvergetelijke geur van verse gist.
Op nieuwjaarsdag waren mijn moeders oliebollen opnieuw een feest voor alle ooms en tantes die ons „een gelukkig nieuwjaar” kwamen wensen. Als zij hun complimenten uitten, dan was ik trots op mijn moeder.
Trots is een sterke emotie.
Herinneringen aan trotse gevoelens blijven je lang bij.
Nu ben ik trots op mijn dochter omdat ze niet eerder het huis uit wil voordat zij het bereiden van een gladde, klonterloze roux in de vingers heeft.
Voor haar is ragout uit blik voor altijd „niet te (vr)eten”.
Gedicht ‘Oma’
oma
jij aan het einde
ik aan het begin
twee parallelle lijnen
die elkaar snijden
een toekomstbeeld
en levende herinnering
Links
http://weethetsnel.nl/instructie/870-Hoe-kun-je-ouderwetse-oliebollen-bakken-van-zelfgemaakt-beslag
http://www.ah.nl/allerhande/recept/R-R767098/hollands-draadjesvlees
http://www.receptenenzo.nl/Recepten/Rode%20kool%20op%20grootmoeders%20wijze
