Ook dit jaar ging ik naar de Dutch Design Week in Eindhoven. Inmiddels de 16de editie van dit grootste designevent van Nederland. Nog te bezoeken t/m 29 oktober a.s.
Heb je nog een gaatje in je agenda de komende dagen dan raad ik je aan: GAAN!
Dit jaar is het sleutelwoord: STRETCH.
“The future is stretchable…Move with the times and stay supple. It all starts at DDW: do the #stretch.”
staat er in de DDW “Map”.
Die map ofwel stadskaart komt bijzonder goed van pas om de meer dan 100 DDW-locaties in Eindhoven te vinden. Op al deze plekken kun je kennis maken met design in onwaarschijnlijk veel verschijningsvormen. Van conceptueel tot concreet en tastbaar.
Graduation Show hoogtepunt van de Dutch Design Week
“Met stip op nummer 1 staat voor mij de Graduation Show. En niet alleen voor mij. Het is dé publiekstrekker van de DDW. In de leslokalen van de Design Academy, de zgn. Witte Dame, is het afstudeerwerk van de leerlingen te zien. De studenten zelf zijn ook aanwezig. Ze lichten toe, leggen uit, beantwoorden vragen, discussiëren met de bezoekers en netwerken dat het een lust is.”
schreef ik in mijn blog van oktober 2015 over de DDW.
Ook dit jaar was het weer een feest om de Graduation Show te ondergaan.
Wat een outburst van creativiteit, van esthetiek en van nieuwe oplossingen en ideeën.
De Design Academy Eindhoven richt in 2017 onder de noemer ‘MINED’ het vizier op:
“het fundamentele karakter van het onderzoek en van de synthese in het gerealiseerde werk: het resultaat van denken (mind), eigen maken (mine) en opdiepen (mined).”
het scheppingsproces van de studenten van de Design Academy
Het is overweldigend om als bezoeker te ervaren hoe diep de bachelor- en masterstudenten van de Design Academy durven te graven. Ze gaan ver, heel ver in hun onderzoek. Ik vind het moedig dat ze zichzelf met ziel en zaligheid overgeven aan hun zoektocht.
Vervolgens verkennen en analyseren ze de consequenties van hun ‘zoekresultaten’. Wat levert weg A op; wat gebeurt er als gekozen wordt voor route B.
Hoe bijzonder is het, dat de studenten zelf persoonlijk aanwezig zijn en vol vuur vertellen over de weg die leidde tot hun afstudeerproduct. Ze gunnen ons gul en van harte een blik in hun individuele scheppingsproces.
Daar ben ik zooooo van onder de indruk.
duurzaamheid leidend thema tijdens de Dutch Design Week
Veel leerlingen van de Design Academy zoeken naar oplossingen voor de enorme hoeveelheden afval die wij produceren. Ze vinden verrassende toepassingen voor ongebruikt (rest)afval.
De studenten leveren waardevolle ideeën voor het verbeteren van de circulaire economie, voor duurzaam en cradle-to-cradle produceren, voor hergebruik en recyclen van rest- en afvalmateriaal, voor het verkleinen van de ecologische voetafdruk.
Billie van Katwijk met ‘Ventri’
Laat ik er één uitlichten.
Billie van Katwijk.
Zij ging aan de slag met slachtafval en zo ontstond haar project ‘Ventri’.
Zij laat ons zien wat je kan doen met koeienmagen.
“Met koeienmagen???”
hoor ik je denken.
Ja, met koeienmagen!
het vijfde kwartier
Runderen worden in het slachthuis verdeeld in vier kwartieren, twee voorkwartieren en twee achterkwartieren. Die vier kwartieren leveren het gangbare consumptievlees: biefstukken, entrecotes, runderlappen, lendenstukken, filets, etc.
Alle andere onderdelen van het rund behoren tot het zgn. vijfde kwartier. Denk daarbij aan bijvoorbeeld de kop en de poten. Maar ook aan alle ingewanden en organen, zoals lever, hart, longen, maag, zwezerik, nieren, hersenen, darmen en alvleesklier.
gebakken uierboord
Producten uit het vijfde kwartier stonden vroeger regelmatig op het menu. Ik herinner me een tante, bij wie het water in de mond liep, als zij sprak over uierboord. Ofwel de uiers van de koe. Gebakken uierboord (“koeietiet”) was tot ca. 1950 geliefd volksvoedsel met bijnamen als “volksfricandeau” en “arbeidersbiefstuk”.
gerechten met orgaanvlees
In sommige culturen is orgaanvlees nog steeds onverminderd populair. Schotland heeft zijn haggis (klik hier voor een haggis-recept van Herman den Blijker), in Frankrijk vind je bij elke slager tripes (klik hier voor een leuk artikel over oppassen bij de Franse slager) en in menige Engelse pub kan je steak and kidney pie bestellen met kalfsniertjes als een van de hoofdingrediënten.
De toenemende aandacht voor duurzaamheid leidt ertoe, dat tegenwoordig steeds meer koks deze ‘bijproducten’ van de slacht in hun gerechten verwerken. Ze willen alles van het dier op het gastronomische menu (terug) krijgen.
Ondanks deze ontwikkelingen, wordt orgaanvlees niet in grote hoeveelheden gebruikt voor menselijke consumptie, maar meestal verwerkt in meststof en in honden- en kattenvoer.
Billie van Katwijk is geïnspireerd door Mandy den Elzen
Billie van Katwijk kwam op de manifestatie Material Xperience in aanraking met het werk van kunstenaar Mandy den Elzen. Den Elzen maakt beeldhouwwerk van koeienmagen. Unheimische objecten, balancerend tussen pracht en gruwel. Neem maar eens een kijkje op haar site.
Het werk van Den Elzen inspireerde Van Katwijk om zelf ook een kijkje te gaan nemen in het slachthuis. De 23-jarige studente nam een sprong in het diepe, dompelde onder in de wereld van de vijf kwartieren en kreeg oog voor koeienmagen.
Trouwens, de volgende Material Xperience is te bezoeken in Ahoy Rotterdam van 13-15 maart 2018; ‘het jaarlijkse materiaalevenement voor creatieve professionals’.
pens, netmaag en boekmaag
Iedere koe heeft maar liefst vier magen: de pens, de netmaag, de lebmaag en de boekmaag.
Van Katwijk ontdekte dat je van drie van de vier magen leer kunt maken, nl. van de pens, de netmaag en de boekmaag. De magen hebben elk een heel eigen structuur en textuur; een zeer specifieke ‘look and feel’.
“Zonde om ze tot hondenvoer te verwerken.”
vond ze.
Het was nog een hele klus om de koeienmagen om te vormen tot leer. Maar het is Van Katwijk gelukt. Ze gebruikte het om juweeltjes van tassen mee te maken.
Van Katwijk vindt het interessant
“om het afval uit het slachthuis in de context van mode en luxe te plaatsen”.
Ik ben het 100% met haar eens.
De door haar bewerkte lappen koeienmaag, die tijdens de Graduation Show aan ‘vleeshaken’ op een kledingrek hangen, voelen als leer en ruiken naar leer.
Als je op deze link klikt, kom je bij het artikel van Alice Morby in Dezeen Magazine (oprichter Marcus Fairs is een van de ambassadeurs van DDW 2017).
De foto’s in dit artikel zijn onovertroffen. Daar kan ik niet aan tippen met mijn iPhone kiekjes.
Zooooooo ongelooflijk mooi en interessant vind ik die tassen van Billie van Katwijk gemaakt van koeienmagen.
Hopelijk zijn ze te koop!?
dat leer moet je zien, voelen, ruiken en proeven
Mocht je de komende dagen naar DDW Eindhoven afreizen, ga dan sowieso ‘Ventri’ van Billie van Katwijk zien.
En….niet alleen zien, maar ook voelen en ruiken en misschien zelfs proeven.
Achteraf realiseer ik me, dat ik eigenlijk heel graag ook nog even stiekem aan dat koeienmagenleer had willen likken.
Wil jij dat voor me doen? En me ajb laten weten hoe het smaakt.
Ik vermoed naar meer.
