oma worden en zijn
een lief hummeltje in je armen
met handjes en voetjes zo klein

56 jaar

Deze week ben ik 56 jaar geworden. Een 55plusmeisje ben ik nu.

Aan de andere kant van de 55. Op naar de 60.

kleinkinderen

Een zin uit een populair gedichtje voor 60-jarigen luidt: „Toen je een kind was, vond je dat vast een leeftijd die bij oma’s past”.

Officieel ben ik geen oma, maar echtgenoot B. heeft maar liefst vier kleinkinderen. Een beetje oma ben ik dus wel.

En ja hoor, mijn mooiste verjaardagscadeau was toch echt de brief van het jongste kleinkind van negen. De dag voor mijn verjaardag geschreven en ingepakt met de opdracht „morgen pas openen”.

Omdat ik geen ontbijt op bed kreeg (dat is voorbehouden aan moederdag) en zoals gewoonlijk het vroegst op was, had ik alle aandacht voor het openen van dit speciale cadeau. Eerst het nog ingepakte epistel op tafel gelegd, daarna een kopje thee gezet en vervolgens het pakketje geopend en gelezen. Je schiet dan toch vol op zo’n moment.

De ochtend dat ik 40 werd lag ik in mijn bedje dat heugelijke feit te overdenken en vroeg mijzelf in alle ernst af „wat zou je nu nog echt willen in je leven”. Het eerste wat in me op kwam was: „oma worden”.

moeder

Zolang ik me kan herinneren wilde ik moeder worden. Dat verlangen was sterk. Het gebrek aan een vaste partner was voor mij dan ook geen beletsel om tot daden over te gaan.

Ik werd een BOM: een bewust ongehuwde moeder. Zo heette dat 25 jaar geleden. Tegenwoordig noemen we dit fenomeen BAM: bewust alleenstaand, want wie trouwt er nog.

Ik kreeg een prachtige zoon en acht jaar later een dochtertje via dezelfde ‘constructie’. Ze zijn volbloed broer en zus.

oma

Ik hoop dat ze een beetje opschieten met het produceren van nageslacht. Dan is er kans dat ik nog bij de pinken ben voor de eventuele kleinkinderen. Zoonlief wordt in juli 25 dus ik zou zeggen: go ahead lieve schat. Hij studeert dit jaar af als acteur. Met dat beroep en het huidige cultuurbeleid ligt een vast inkomen niet in het nabije verschiet. Daar hoeft hij dus niet op te wachten. Dan maar wat minder te makken.

bubblewrap children

Het kan sowieso geen kwaad om al die materiële overvloed waar kids tegenwoordig onder worden bedolven een beetje in te perken. Met een pannetje water en wat zand kan je ook keukenprinsesje spelen. Daar heb je geen Little Tikes Super Chef of Kidkraft Vintage Speelgoedkeuken voor nodig en zeker geen supergrote Miele Gourmet International, „met elektronische kookgeluiden”.

Eventuele kleinzoontjes kunnen met oma hamertje tik spelen met stukken hout uit de schuur, een echt hamertje en echte spijkers. Jezelf een keertje op de vingers slaan is reuze leerzaam.

In de media is de laatste tijd aandacht voor ‘bubblewrap children’. Hedendaagse ouders verpakken hun kinderen in figuurlijk bubbeltjesplastic om ze te beschermen tegen vallen en allerlei andere risico’s tijdens het spelen.

Daar ga ik als oma lekker niet aan mee doen.

Maar enfin, zover is het dus nog niet.

En mijn dochter van 17 mag  best nog even wachten.

Links

Niet iedere verjaardag is een feestje: http://www.jarige-job.nl

even nog naar ik hoop

aan de overkant van de heuvel
zal het gras niet groener zijn

heb ik nog tijd van leven
indien geen einde abrupt
als een overval

wordt dor en droog het gras
voor mijn voeten weggemaaid

het verleden verdringt het heden
zwarte gaten tussen grijze stof

als het tegenzit slaan
helpende handen
dood op een stoffig interieur

als het meezit naar ik hoop

slaan helpende handen
liefdevol zich om mij heen

en wordt er niet

in de derde persoon tegen mij gesproken

als het meezit naar ik hoop
blijf ik nog lang mijn eigen nagels lakken
mijn eigen benen scheren

op eigen benen staan

even nog naar ik hoop
blijft mijn ouderdom
een vergezicht